Dankzij tanti en nonkel kunnen we ook vandaag weer wat langer slapen dan gewoonlijk. Rond 10h rijdt de Stoelpunt-cammionette op de oprit, de meisjes hebben ook vooraan mogen zitten! Ze zijn overenthousiast en hebben zelfs kadootjes mee. Axelle krijgt amper verteld wat ze allemaal beleefd hebben omdat ze zo opgewonden is. Nonkel en tanti maken vandaag een fietstocht met Tim en Sara. Blijkbaar vinden zij het nog niet warm genoeg :).
Als ze vertrekken is Céleste heel erg ongelukkig en de tranen lopen over haar wangen van de heimwee. Een trekje dat ze van haar mama heeft.
Axelle heeft daar minder last van en is al snel in de weer met het speelgoed.
En dan volgt een eindeloze discussie over het eten. Aangezien vandaag een feestdag is (gelukkig moederkesdag voor alle mama's van over de Schelde!) zijn de winkels enkel in de voormiddag open. Ik heb zin in mosselen maar Bjorn komt van een kale trip terug, geen mosselen in de Carrefour. Ook opa probeert nog in de Delhaize maar ook daar geen mosselen. Het onderwerp wordt even aan de kant geschoven tijdens de lunch, misschien valt er nog wel een idee uit de lucht, later op de dag.
Het is vandaag héél warm dus het idee van Evelyn, Pieter en Otis om een boottochtje te maken op het Donkmeer lijkt ons prima. De meisjes slaan voor één keer een dutje over en rond 14u30 vinden we er nog net een parkeerplaats. Het is er bijzonder druk! Op het marktje kunnen we het niet laten om een zakje snoep te kopen (we moeten toch proviand hebben in de boot hé?) en gelukkig vinden we even later een tafeltje op een terras. Ik heb ervoor gekozen om een lange broek aan te doen zodat de lelijke kousen niet zichtbaar zijn maar die ijdelheid beklaag ik me nu ik voel hoe heet het is. Een uurtje later krijg ik bericht dat Otisje ziek is wakker geworden en Evelyn en Pieter noodgedwongen thuis moeten blijven.
Dan maar een bootje met ons vieren.. alleen hebben heel veel mensen hetzelfde idee en de wachttijd loopt op. We beslissen dus om terug huiswaarts te keren en daar wat schaduw te zoeken. Het wandelingetje van het meer naar de auto is zelfs met een kruk lastig genoeg.
We genieten onder de notenboom van een aperitiefje en om, opa en de meisjes spelen tikkertje.
Omi heeft het mosselprobleem opgelost en gezorgd voor scampi's en kip met frietjes. Het smaakt voortreffelijk! De avond verloopt verder heel rustig met wat tv-kijken, een boekje lezen, bijbloggen en luieren. Een doos vol oude kaartjes en foto's wordt boven gehaald en alles sorteren is iets wat ik maar al te graag doe. Zo kom ik communiekaartjes tegen en briefjes à la "liefste mama, ik zie jou heel graag", geschreven toen ik een jaar of 7 was.
Als het bedtijd is, wordt er alweer een nieuwe slaap-strategie uitgedokterd.
Er zijn vier kamers: 1 met een reisbedje en 3 met plaats voor twee.
Helaas moeten omi en opa geïsoleerd slapen want niemand houdt het bij hen uit door hun gesnurk. Twee kamers hebben airco dus die zijn bij deze temperaturen zeer gegeerd. Omdat de meisjes bij nonkel samen hebben geslapen, mogen ze in de koele logeerkamer in het dubbel bed slapen. Bjorn en ik liggen in Stefaans oude kamer en omi ligt in het waterbed. Er rest opa dus enkel nog plaats in het ziekenhuisbed beneden maar erg vindt hij dat niet aangezien hij hier geen rugpijn in krijgt.
Wie weet hoe de kamerverdeling er morgen uitziet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten