Een rustige nacht was het allesbehalve! Door spierpijn in mijn benen heb ik het gevoel amper geslapen te hebben... pff, Bob weet van wanten!
Omi neemt de meisjes mee naar beneden, zo kan ik nog een klein ochtendtukje doen. Céleste zaagt ons de oren van het hoofd om Lisa-Maria maar aangezien Bjorn haar zo meteen komt halen om naar moeke en vake te gaan, past dat nu niet.
Om 11u brengt opa me opnieuw naar de kine. De spierpijn is intussen wel iets beter en liefst zou ik een hele dag oefeningen doen maar om de spieren niet te overbelasten mag dat niet. Sommige oefeningen zijn echt heel confronterend. Het enige wat ik kan doen is op mijn tanden bijten en doorzetten.
Bjorn komt me halen en als we terug in de Notaxlaan zijn, vertrekt hij met Céleste richting Brugge. Normaal had hij vandaag een dagje verlof maar door de val van omi dinsdag heeft hij toen een halve dag overgezet en dus moet hij ook vandaag een halve dag gaan werken.
Omdat ik het thuis blijven een beetje beu ben, maken we na de middagdut een uitstapje naar Blanka en Edwin met een tussenstop bij Servito om een pepermolen uit te zoeken voor onze papa (groothandel horeca-materiaal --> een echte aanrader!!!). Uiteindelijk komen we zonder pepermolen maar met een mooi aarden vergietje voor aardbeien buiten. Keuze te over aan goede pepermolens maar onze papa heeft nogal een eigen smaak dus ik laat de beslissing maar aan hem over een volgende keer.
Bij een verfrissend drankje krijgt Blanka het 'plets'verhaal te horen en de scholen van de kleinkinderen worden grondig vergeleken :D.
Hoewel er thuis een héérlijk Provençaals gehaktbroodje ligt te wachten om in de oven geschoven te worden, overvalt een plotse honger omi op de terugweg en wordt er toch maar gekozen voor een snellere hap: een gebraden kipke. Opa en ik zijn zwaar teleurgesteld (nvdr: een ironische ondertoon is hoorbaar).
Bjorn is rond 19u terug in Destelbergen en kan dus mee aan tafel schuiven na een aperitief op het terras (het weer begint echt te verbeteren!!).
's Avonds maken we het niet te laat want morgen is het vroeg dag! Axelle moet om 7u20 in het ziekenhuis zijn en ik heb toch maar besloten om mee te gaan. Ik wil er toch bij zijn als mijn kleinste poppeke haar eerste OK-ervaring opdoet.
Helaas, alsof mijn binnenste weet dat ik er morgen extra vroeg uit de veren moet, raak ik maar niet in slaap. Het is uiteindelijk 00u30 als ik na 100 keer draaien (ook naar de linkerkant maar dat is toch te pijnlijk) uiteindelijk in slaap val.
Morgen wordt een lange dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten