do 16 aug - D-day +29

Intussen zijn we 4 weken na de operatie... met momenten heb ik heb gevoel dat het goed gaat, andere momenten vind ik dat ik nog altijd even ver sta dan enkele weken geleden.

De meisjes hebben voor het eerst samen in een dubbel bed geslapen maar dat betekent ook dat ze vroeg wakker zijn. Na een ontbijtje mogen ze allebei eens flink onder de douche. Ze hebben een aangeboren hekel aan schoenen en hun voeten zien er soms heel zwart uit. Tijd dus voor een grondige wasbeurt door mama en papa. Het lukt me wel steeds beter om voor hen te zorgen. Ik vind ook hier weer trucjes om hen van kop tot teen te wassen, zonder echt te bukken. Als ik volgende week richting Landegem wil verhuizen, is het nodig om op alle vlakken initiatief te nemen.

Papa vertrekt al vroeg naar Landegem omdat hij schrik heeft van de files richting kust. Maar eerst wil ik eens oefenen om auto te rijden. In het revalidatieboekje staat dat dat kan, 4 tot 6 weken na ontslag, mits je de volledige controle over het geopereerde been terug hebt. 

Maandag zal het 4 weken zijn dus ik wil alvast eens oefenen. Het is moeilijk uit te maken wat 'volledige controle' betekent. Ik stap vandaag heel weinig met mijn kruk. Ik ga de trap op en af zonder kruk en doe daarbij mijn best om zoveel mogelijk spieren in mijn linkerbeen aan te spreken. Ik voel dat dat steeds beter lukt.

Het autorijden voelt toch wat vreemd aan. Het induwen van de koppeling vergt behoorlijk wat kracht en ik moet erop letten dat de hoek tussen bovenbeen en romp niet te klein wordt. Misschien is het wel een idee om de eerste weken van auto te wisselen met omi? Zij rijdt met een automatische versnellingsbak en dat lijkt me toch een stuk makkelijker. 

De meisjes picknicken 's middags buiten en daarna is het tijd om bij te slapen van de voorbije dagen. Lisa-Maria komt rond 14u30 al eens piepen maar Céleste slaapt nog. Hoewel mijn oudste meisje al 5 is kan ze af en toe een middagdut nog goed gebruiken. 

Als iedereen terug wakker is, trekken we nog eens naar de speeltuin achter het gemeentehuis. Mijn les van gisteren over de lange broek is niet blijven hangen dus daar zit ik weer te puffen op het terras met mijn jeans aan. De smoothie smaakt wel verrukkelijk. De meisjes leven zich helemaal uit en keren na een paar uur uitgeput terug naar huis. Ik rij met omi's auto terug en hoewel het ook wat onwennig is en ik schrik heb om iets mis te doen gaat het toch vrij vlot.

De warme avond passeert opnieuw gemoedelijk, we eten overschotjes van de voorbije dagen. Ondanks het warme weer staat er nog een halfuurtje zweten op het programma bij Bob. De oefeningen lukken alweer niet zoals ik zou willen. Ik heb teveel last van spierpijn en mijn adductoren zijn zo verkort dat mijn linkerknie nog steeds erg naar binnen slaat.

Maaike komt me oppikken want Evelyn verwacht ons voor een drankje.... alleen is Evelyn dat zelf vergeten en kletsen Maaike en ik dan maar even bij op haar stoep. Evelyn komt even later toe en we genieten op haar terras van een fris glas en een goeie babbel.

Bij thuiskomst overleg ik nog wat met opa over de terugkeer dit weekend. Ik heb voor mezelf wel uitgemaakt dat mijn conditie goed genoeg is om terug naar huis te keren. We hebben intussen heel wat vergaard in Destelbergen dus de verhuis moet een beetje gepland worden. We komen er niet helemaal uit en voor de verandering is er nog eens een beddenwissel gebeurd. Céleste ligt alleen in het waterbed en daar is ook een airconditioned plaatsje voor mij gereserveerd.

Slaapwel!