De kindjes zaten er gisteren nogal laat in maar dat kan er helaas niet voor zorgen dat ze uitslapen. Om 7u30 zijn ze al paraat.
Ik ben het stilzitten en thuisblijven een beetje beu, tijd voor een uitstapje. Voor het trouwfeest van nonkeltje dragen de mannen allemaal hetzelfde kostuum en dat moet gepast worden. Met z'n allen dus naar Gent.
Het is bijzonder druk in de winkel en het geduld van de meisjes wordt serieus op de proef gesteld. De tijdschriften waaruit we onze favoriete trouwjurk kiezen zorgen maar eventjes voor afleiding. Gelukkig hebben ze zelf nog wat speelgoed meegenomen, al bij al zijn ze flink.
Toevallig staat een oude klasgenoot, Maxence, zijn trouwoutfit te passen. We kwamen elkaar vorig jaar al tegen bij een doktersbezoek in het UZ, waar hij stage liep als orthopedist. Nu werkt hij in Brugge en is gespecialiseerd in heupen. Hij is natuurlijk geïnteresseerd over het 'modelleke' dat prof. Scheerlinck gekozen heeft en de manier waarop het geplaatst is. Hij raadt toch ook aan om voorzichtig te zijn met stappen (voorlopig zeker nog met één kruk) en de anti-flebietkousen zijn een must.
Na een uur is alles eindelijk gepast - onze papa ziet er bijzonder appetijtelijk uit in het pak! We keren huiswaarts voor een hapje en de kindjes gaan naar boven voor een middagdut. Kort na de middag arriveren Karolien, Frederik en hun twee boys. De uitstap deze voormiddag was toch wel inspannend dus ik hou maar even het bed. We kletsen bij, vertellen over onze vakanties en delen grote en minder grote nieuwsjes.
Om 17u worden we in Oedelem bij moeke en vake verwacht voor ons eerste maal mét de nieuwe heup. Deze voormiddag ontstond het idee om nadien in Landegem te gaan slapen. We hebben allemaal een beetje heimwee. Na het vertrek van de familie Bonte, pakt Bjorn daarom wat noodzakelijke spullen in. En omdat de kindjes deze voormiddag zo flink waren, mogen ze onderweg naar een plop-film kijken (waarin SOS Piet Plop leert koeken bakken!).
In de auto geeft mijn lijf aan dat de dag nogal vermoeiend was. Voor het aperitief ga ik dus even horizontaal in de zetel. Ook hier is de vreugde groot dat de operatie tot nog toe geslaagd is en dus is het tijd voor een glaasje bubbels. Hoewel mijn dametjes een beetje uitgelaten zijn, zorgen ze op tijd en stond dat ik aan mijn glas kan en voldoende chips eet. Na een lekkere maaltijd (steak béarnaise met frietjes) is het rond 20u tijd om huiswaarts te keren. In de auto slaat de vermoeidheid weer toe en omdat ik schrik heb om morgenvoormiddag mijn ziekenhuisbed te missen, besluiten we om toch maar terug naar Destelbergen te keren.
Eenmaal thuis verhuis ik onmiddellijk naar het waterbed en geniet er voor de 9e keer van Heath Ledger als ridder in A knight's tale.
Sweet dreams!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten