Na 4 maanden is dit opnieuw een D-day! Ik ben al heel vroeg wakker en kan de slaap niet meer vatten... ik ben toch wel zenuwachtig. Bjorn heeft vanaf vandaag terug de late shift dus ik sta er niet alleen voor 's ochtends.
Ik vertrek op tijd want door wegenwerken moet ik een andere weg nemen en is het verkeer in Deinze nog drukker dan normaal. Ik krijg een warm welkom, zowel van collega's als van leerligen. Dat doet echt deugd en blijkbaar is het ook aan me te zien dat ik me veel beter voel.
De eerste twee lesuren verlopen vlot bij 4 restaurant-keuken (rk). Ze zijn ook maar met 6 dus dat geeft al een andere sfeer. Ik voel wel dat ik er nog wat moet inkomen. Zelfs het schrijven op bord voelt een beetje raar.
Om 10u10 gaat de bel en heb ik mijn eerste uren achter de rug. Dankzij het deeltijds werken heb ik nu een springuur zodat ik wat kan bekomen in de leraarskamer. Ik voel echter dat het stilzitten mijn spieren stram maakt.
Om 11u15 kan ik de benen terug strekken voor 2 uur les in 6 grootkeuken (grk). Het is een prettig weerzien want deze klas had ik ook al in het vierde jaar. Toen is het gesukkel begonnen dus ze zijn op de hoogte van het probleem. Na een inleiding en wat uitleg is er nog tijd voor de voorstelling van een groepswerk maar dan is het alweer bijna tijd... de tijd vliegt enorm!
Nu ik terug (deeltijds) werk, hebben Bjorn en ik besloten dat we zoveel mogelijk op ons werk/school warm eten. Voor Axelle is het nogal een aanpassing maar het zorgt er wel voor dat ik 's avonds geen rush heb en alles rustiger verloopt.
Veel collega's willen graag weten hoe het nu gaat dus ik doe vandaag regelmatig hetzelfde verhaal, ook aan tafel.
Na de maaltijd heb ik nog eens twee springuren, waardoor ik tijd heb om voor te bereiden maar ook hier voel ik dat het stilzitten mijn spieren stram maakt. Een goede masseur zou op dit moment welgekomen zijn.
Om 15u heb ik nog een uurtje les in 4rk en daarna rij ik vliegensvlug naar Landegem want om 16u30 start de balletles van Céleste. We zijn net op tijd maar ik merk dat Axelle (die vandaag zelfs een 'ongelukje' had) wel erg moe is. Bovendien sukkelt ze met een verkoudheid. Ik stop haar thuis dus rap in pyjama en met een fles is ze tevreden. We halen Céleste terug op en ook zij zit snel in slaaptenue. Nog een boterhammetje en dan rond 18u naar bed met een verhaal van Peter Pan. Na een thema over het sprookje op school is ze helemaal in de ban van de jongen die niet groot wilde worden.
Mijn avondactiviteiten beperken zich tot wat tv-kijken en de blog aanvullen... en terwijl ik hier zo lig te typen, voel ik mijn kuiten met de minuut stijver worden. Dat belooft voor morgen! Gelukkig mag ik om 10u naar Bob, hij zal zijn werk hebben.
Tot morgen!
maandag 19 november 2012
zondag 18 november 2012
Zoals verwacht start de zondag een beetje te vroeg. Gelukkig kan Céleste haar plan trekken met de tv dus we kunnen nog eventjes blijven liggen.
Als iedereen gewassen is, stappen we in de auto richting Brugge. Eerst stoppen we bij tante Lutje voor een aperitief en daarna worden wij bij moeke en vake verwacht voor het middagmaal.
Het is lang gelden dat we de tante en nonkel van Bjorn gezien hebben dus de aperitief loopt behoorlijk uit!
Gelukkig vinden moeke en vake dat niet te erg. De steak met frietjes smaken zeer lekker! Vnaaf morgen zal er weer op de lijn moeten gelet worden want de bourgondische levensstijl in het weekend blijven wel plakken.
Rond 15u rijden we van Brugge naar Sint-Denijs-Westrem. We willen maar al te graag Pauline, die vrijdag werd geboren, gaan bewonderen. Het is er gelukkig rustig (dat is niet op alle kamers het geval!). Pauline is een wolk van een baby met ravezwart haar. Koen en Karlien hebben dat weer héél goed gedaan!
Als we terug thuis komen is het echt hoog dringend tijd om mijn lessen van morgen deftig voor te bereiden! Ik heb nog heel wat werk maar ook de tupperware-bestellingen moet ik nog in orde maken dus na 4 maanden thuis zit op zondagavond toch nog tot 21u30 achter mijn bureau! Als ik in bed lig, voel ik toch wel kriebels in mijn buik maar ik zie het helemaal zitten! Het moet en het zal lukken!
Slaap lekker!
Als iedereen gewassen is, stappen we in de auto richting Brugge. Eerst stoppen we bij tante Lutje voor een aperitief en daarna worden wij bij moeke en vake verwacht voor het middagmaal.
Het is lang gelden dat we de tante en nonkel van Bjorn gezien hebben dus de aperitief loopt behoorlijk uit!
Gelukkig vinden moeke en vake dat niet te erg. De steak met frietjes smaken zeer lekker! Vnaaf morgen zal er weer op de lijn moeten gelet worden want de bourgondische levensstijl in het weekend blijven wel plakken.
Rond 15u rijden we van Brugge naar Sint-Denijs-Westrem. We willen maar al te graag Pauline, die vrijdag werd geboren, gaan bewonderen. Het is er gelukkig rustig (dat is niet op alle kamers het geval!). Pauline is een wolk van een baby met ravezwart haar. Koen en Karlien hebben dat weer héél goed gedaan!
Als we terug thuis komen is het echt hoog dringend tijd om mijn lessen van morgen deftig voor te bereiden! Ik heb nog heel wat werk maar ook de tupperware-bestellingen moet ik nog in orde maken dus na 4 maanden thuis zit op zondagavond toch nog tot 21u30 achter mijn bureau! Als ik in bed lig, voel ik toch wel kriebels in mijn buik maar ik zie het helemaal zitten! Het moet en het zal lukken!
Slaap lekker!
zaterdag 17 november 2012
Hoewel de kindjes er niet zijn, is uitslapen zit er niet in. Ik ben zo gewend om op tijd op te staan dat het ons niet lukt om te blijven liggen.
Terwijl Bjorn de meisjes terug gaat halen, start ik stilletjes met de voorbereidingen. Toch vind ik het moeilijk om te weten waar ik precies moet beginnen... het zit allemaal heel ver.
's Middags gaan we naar de zwemles die heel goed verloopt. Céleste raakt meer en meer over haar watervrees en springt moeiteloos van de blok om in hondjesslag verder te peddelen.
Ik ga intussen wat foto's afdrukken in 't Kruitvat zodat ik mijn ietwat saaie mappen straks kan 'pimpen'.
De intrede van de Sint is nadien een must, samen met een hotdog genieten ook mama en papa van de humor van oa. Professor Van Den Uytleg en Ramon Iglesias. Mijn mappen kan ik intussen wat persoonlijker maken en Bjorn begint aan de mise-en-place voor vanavond. Chris, Vicky en de meisjes komen langs voor een etentje.
Axelle breng ik rond half drie toch maar naar boven (dik tegen haar goesting) want die is toe aan een slaapje. Hoewel ze luid protesteert, slaapt ze toch tot half 6! Net op tijd wakker om mee te genieten van een heerlijke (letterlijk en figuurlijk, Bjorn heeft weer het beste van zichzelf getoond) avond.
Een hapje van scampi en spek, zuiders koninginnenhapje en appelcrumble als dessert smaken echt overheerlijk.
Voor de tweede avond op rij liggen we na middernacht in ons bed.
't Zal lastig zijn als Axelle morgen omstreeks 7u roept 'wanneer mogen we opstaan?'
Laatste dagje thuis morgen, daarna is het menens!
Vrijdag 16 november 2012
Mijn laatste dag ziekteverlof... de eerste levensdag van Pauline Everaert. Karlien is deze morgen bevallen van een dochtertje en zusje voor Leon. Heerlijk nieuws om de dag mee te beginnen!
Céleste is er als de kippen bij om me te vertellen hoeveel dagen nog voor mijn eerste werkdag... ze doet dat zelfs op een beetje een sadistische manier. :)
Voor mijn douche is het nog even tijd voor een ritje op de hometrainer. Het gaat goed en dankzij wat afleveringen Expeditie Robinson gaan de 65 minuten snel voorbij.
Om 11u heb ik een afspraak bij de kapper op school. Ook mijn interim Tineke is er ook dus we kunnen al heerlijk bijkletsen. Na de verwenbeurt door 6 haarzorg is het tijd voor een broodje en daarna krijg ik alle info en mappen terug van de bso-klassen. Het is een hele boterham! Ik ga nog even langs op het secretariaat om te polsen of mijn toezichtuur nog kan verzet worden (door de halftijdse opdracht valt dat nu op een namiddag dat ik thuis ben) en ik krijg van de directie meteen de interim van 4 haarzorg te zien. Tineke heeft ander werk gevonden dus zochten ze iemand voor die 6 uur pav. Nele, die ook al een vervanging doet op school, zal nog een maand invallen voor mij. Ik beloof haar, na mijn afspraak met Elke (die mij de wiskunde-mappen terug bezorgd), alles te komen uitleggen.
Het is intussen 16u dus ik moet voortmaken. Eerst nog wat boodschappen doen en dan snel naar huis want vanavond is de cullinaire tupperware-avond.
Uiteindelijk zijn we toch met 11 kletsende vrouwen. Bjorn heeft de meisjes naar moeke en vake gebracht zodat ze geen last hebben van het getetter. Bjorn trekt zich wijselijk terug.
Het wordt een heel gezellige avond met lekkere hapjes! Door mijn foute spinazie-keuze loopt het allemaal wel een beetje uit maar iedereen gaat precies toch tevreden naar huis.
Uiteindelijk kan ik rond 00u30 in mijn bedje kruipen. Morgen wordt een rustige dag, tijd om in gang te schieten voor school!!
Céleste is er als de kippen bij om me te vertellen hoeveel dagen nog voor mijn eerste werkdag... ze doet dat zelfs op een beetje een sadistische manier. :)
Voor mijn douche is het nog even tijd voor een ritje op de hometrainer. Het gaat goed en dankzij wat afleveringen Expeditie Robinson gaan de 65 minuten snel voorbij.
Om 11u heb ik een afspraak bij de kapper op school. Ook mijn interim Tineke is er ook dus we kunnen al heerlijk bijkletsen. Na de verwenbeurt door 6 haarzorg is het tijd voor een broodje en daarna krijg ik alle info en mappen terug van de bso-klassen. Het is een hele boterham! Ik ga nog even langs op het secretariaat om te polsen of mijn toezichtuur nog kan verzet worden (door de halftijdse opdracht valt dat nu op een namiddag dat ik thuis ben) en ik krijg van de directie meteen de interim van 4 haarzorg te zien. Tineke heeft ander werk gevonden dus zochten ze iemand voor die 6 uur pav. Nele, die ook al een vervanging doet op school, zal nog een maand invallen voor mij. Ik beloof haar, na mijn afspraak met Elke (die mij de wiskunde-mappen terug bezorgd), alles te komen uitleggen.
Het is intussen 16u dus ik moet voortmaken. Eerst nog wat boodschappen doen en dan snel naar huis want vanavond is de cullinaire tupperware-avond.
Uiteindelijk zijn we toch met 11 kletsende vrouwen. Bjorn heeft de meisjes naar moeke en vake gebracht zodat ze geen last hebben van het getetter. Bjorn trekt zich wijselijk terug.
Het wordt een heel gezellige avond met lekkere hapjes! Door mijn foute spinazie-keuze loopt het allemaal wel een beetje uit maar iedereen gaat precies toch tevreden naar huis.
Uiteindelijk kan ik rond 00u30 in mijn bedje kruipen. Morgen wordt een rustige dag, tijd om in gang te schieten voor school!!
donderdag 15 november 2012
Donderdag 15 november 2012
Axelle heeft vandaag weer geen geduld... het wekkertje met het konijntje krijgt geen kans om af te gaan. Wie tips heeft om ervoor te zorgen dat ze niet begint te roepen van zodra ze haar ogen open doet mag die steeds doorgeven!
Na het ontbijt fietst papa met de meisjes naar school. Axelle wil absoluut ook zelf fietsen maar al snel gaat het maar moeizaam vooruit.
Ik vertrek terug naar Destelbergen voor een kiné-sessie die deze keer gelukkig vlot gaat. Bob is onder de indruk van sommige oefeningen die ik kan, vooral dan over de potentie van mijn spieren.
Ik ben helaas geen type dat snel content is dus voor mijn part is er nog heel wat werk aan de winkel! Springen op mijn linkerbeen bijvoorbeeld gaat nog niet goed en ook het aandoen van mijn schoenen en sokken blijft stroef gaan.
Na Bob is het Colruyt-tijd... in Sint-Amandsberg dus dat duurt wat langer want ik ben de indeling niet gewend. Gelukkig raak ik toch tegen 12u terug thuis. De rijst met kip gaat goed binnen en de meisjes zien het, ondanks hun korte dut van gisteren, zitten om terug naar school te gaan.
Na de middag krijg ik een bezoekje van collega's van het 'feestcomité' van de school. De attentie doet deugd en de babbel ook! Bjorn gaat intussen mijn autootje nog wat meer pimpen met nieuwe velgen... aangezien we maar één auto meer gebruiken mag er ééntje verkocht worden maar die moet natuurlijk wel op punt staan.
Mijn polo'tje, dat eigenlijk nog perfect rijdt, mag dus weg. Wie een goede tweedehandswagen wil, mag altijd eens komen kijken.
Intussen kijken we ook uit voor een nieuwe familieauto want Bjorn zijn bakske is met zijn bijna 300 000 km ook aan zijn laatste jaar bezig, vrezen we.
De meisjes komen thuis met genoeg geweld maar het stoort me vandaag nog meer dat de avond zo snel valt. Ik neem Céleste nog even mee naar de bib op zoek naar een leesboekje want sedert de herfstvakantie lukt het om korte woordjes te lezen. Koningsdag vandaag.. dus een gesloten bib! Morgen meer geluk?
Intussen zit ik paraat voor een nieuwe aflevering van 'ik leef verder'. Heel aangrijpend en niet vergelijkbaar maar met momenten toch wat herkenbaar. Laetithia's verhaal grijpt naar de keel maar dankzij het www kom ik te weten dat ze gelukkig toch nog een set longen kreeg en nog leeft. Een positief programma maar ik vermoed dat de verhalen van mensen die tevergeefs hebben gewacht minder aan bod komen. Hoedanook mogen ze van mij nog alles gebruiken na mijn komen te gaan.
Morgen een dagje naar school om materiaal te halen en 's avonds een tupperware-avondje! Sweet dreams x
Na het ontbijt fietst papa met de meisjes naar school. Axelle wil absoluut ook zelf fietsen maar al snel gaat het maar moeizaam vooruit.
Ik vertrek terug naar Destelbergen voor een kiné-sessie die deze keer gelukkig vlot gaat. Bob is onder de indruk van sommige oefeningen die ik kan, vooral dan over de potentie van mijn spieren.
Ik ben helaas geen type dat snel content is dus voor mijn part is er nog heel wat werk aan de winkel! Springen op mijn linkerbeen bijvoorbeeld gaat nog niet goed en ook het aandoen van mijn schoenen en sokken blijft stroef gaan.
Na Bob is het Colruyt-tijd... in Sint-Amandsberg dus dat duurt wat langer want ik ben de indeling niet gewend. Gelukkig raak ik toch tegen 12u terug thuis. De rijst met kip gaat goed binnen en de meisjes zien het, ondanks hun korte dut van gisteren, zitten om terug naar school te gaan.
Na de middag krijg ik een bezoekje van collega's van het 'feestcomité' van de school. De attentie doet deugd en de babbel ook! Bjorn gaat intussen mijn autootje nog wat meer pimpen met nieuwe velgen... aangezien we maar één auto meer gebruiken mag er ééntje verkocht worden maar die moet natuurlijk wel op punt staan.
Mijn polo'tje, dat eigenlijk nog perfect rijdt, mag dus weg. Wie een goede tweedehandswagen wil, mag altijd eens komen kijken.
Intussen kijken we ook uit voor een nieuwe familieauto want Bjorn zijn bakske is met zijn bijna 300 000 km ook aan zijn laatste jaar bezig, vrezen we.
De meisjes komen thuis met genoeg geweld maar het stoort me vandaag nog meer dat de avond zo snel valt. Ik neem Céleste nog even mee naar de bib op zoek naar een leesboekje want sedert de herfstvakantie lukt het om korte woordjes te lezen. Koningsdag vandaag.. dus een gesloten bib! Morgen meer geluk?
Intussen zit ik paraat voor een nieuwe aflevering van 'ik leef verder'. Heel aangrijpend en niet vergelijkbaar maar met momenten toch wat herkenbaar. Laetithia's verhaal grijpt naar de keel maar dankzij het www kom ik te weten dat ze gelukkig toch nog een set longen kreeg en nog leeft. Een positief programma maar ik vermoed dat de verhalen van mensen die tevergeefs hebben gewacht minder aan bod komen. Hoedanook mogen ze van mij nog alles gebruiken na mijn komen te gaan.
Morgen een dagje naar school om materiaal te halen en 's avonds een tupperware-avondje! Sweet dreams x
woensdag 14 november 2012
De meisjes hebben vandaag geen school door een pedagogische studiedag. Na een kattenwasje kan het spelen beginnen! Helaas zitten ze erlkaar ook regelmatig in de haren. Papa schildert verder en mama kruipt een uurtje op haar trappers.
Na het sporten, wat vrij goed gaat, en een douche ga ik langs bij de mutualiteit voor een ziekteverzekering. Ik spring ook even binnen op school voor wat documenten zodat ik kan starten met het voorbereiden voor volgende week. De ene en de andere collega wil graag weten of ik 'het zie zitten' en dan moet ik toch toegeven dat ik met gemengde gevoelens naar mijn eerste werkdag kijk. De rust die thuis heerst zal voor een stuk verbroken worden dus het zal voor de kindjes ook een hele aanpassing zijn.
Thuis staat het eten intussen op tafel. Het spelen/ruzie maken heeft de dames intussen ferm uitgeput dus ze mogen allebei voor een siësta naar boven. Hoewel Céleste intussen in de derde kleuterklas zit, doet zo'n schoonheidsslaapje nog steeds deugd.
Ook mama geniet van de rust, papa neemt ondertussen zijn auto onder handen voor een poetsbeurt.
Om 15u is de rust over als Mé en Pé, de grootouders van Bjorn, voor de deur staan. Pé is gekend omwille van zijn bulderstem dus lang duurt het slaapje niet meer.
Om 16u is het tijd voor de turnles, Axelle heeft er weinig zin in maar eens ze er is, doet ze enthousiast mee. Nadien speel ik postbode met de Tupperware-uitnodigingen.
Nu Bjorn thuis is, neemt hij nadien de honneurs waar als Céleste gaat zwemmen. Hij is enorm onder de indruk en terecht. Onze grote meid is bijna over haar watervrees heen en springt gezwind alleen in het diepe vanaf de startblok. Overlevingszwemmen als een hondje lukt ook beter en beter. Ze gaat zelfs graag naar het zwembad! Onze plannen om haar vanaf januari privézwemles te laten volgen in Deinze bergen we dus nog maar even op.
Axelle geniet van de tijd alleen met mama (en mama geniet stiekem ook heel erg van het geknuffel!). Céleste heeft een reuzenhonger van het zwemmen en eet nog 2 boterhammen vooraleer ze onder de wol kruipt. Bjorn doet 's avonds zijn gewoonlijke siësta voor de tv en ik geniet van Thuis en andere tv-zever. Hopelijk kan ik volgende week nog volgen als ik begin te werken :).
Slaapwel!
Na het sporten, wat vrij goed gaat, en een douche ga ik langs bij de mutualiteit voor een ziekteverzekering. Ik spring ook even binnen op school voor wat documenten zodat ik kan starten met het voorbereiden voor volgende week. De ene en de andere collega wil graag weten of ik 'het zie zitten' en dan moet ik toch toegeven dat ik met gemengde gevoelens naar mijn eerste werkdag kijk. De rust die thuis heerst zal voor een stuk verbroken worden dus het zal voor de kindjes ook een hele aanpassing zijn.
Thuis staat het eten intussen op tafel. Het spelen/ruzie maken heeft de dames intussen ferm uitgeput dus ze mogen allebei voor een siësta naar boven. Hoewel Céleste intussen in de derde kleuterklas zit, doet zo'n schoonheidsslaapje nog steeds deugd.
Ook mama geniet van de rust, papa neemt ondertussen zijn auto onder handen voor een poetsbeurt.
Om 15u is de rust over als Mé en Pé, de grootouders van Bjorn, voor de deur staan. Pé is gekend omwille van zijn bulderstem dus lang duurt het slaapje niet meer.
Om 16u is het tijd voor de turnles, Axelle heeft er weinig zin in maar eens ze er is, doet ze enthousiast mee. Nadien speel ik postbode met de Tupperware-uitnodigingen.
Nu Bjorn thuis is, neemt hij nadien de honneurs waar als Céleste gaat zwemmen. Hij is enorm onder de indruk en terecht. Onze grote meid is bijna over haar watervrees heen en springt gezwind alleen in het diepe vanaf de startblok. Overlevingszwemmen als een hondje lukt ook beter en beter. Ze gaat zelfs graag naar het zwembad! Onze plannen om haar vanaf januari privézwemles te laten volgen in Deinze bergen we dus nog maar even op.
Axelle geniet van de tijd alleen met mama (en mama geniet stiekem ook heel erg van het geknuffel!). Céleste heeft een reuzenhonger van het zwemmen en eet nog 2 boterhammen vooraleer ze onder de wol kruipt. Bjorn doet 's avonds zijn gewoonlijke siësta voor de tv en ik geniet van Thuis en andere tv-zever. Hopelijk kan ik volgende week nog volgen als ik begin te werken :).
Slaapwel!
dinsdag 13 november 2012
Na de ochtendspits vertrek ik richting Bob. Hoewel het nog altijd nuttig is om te gaan, steken de kilometers wel tegen. De 60 beurten die ik kreeg door de operatie zijn intussen bijna op..
De oefeningen gaan vandaag voor geen meter. Mijn benen trillen bij de minste inspanning, de wandeling van zondag wreekt zich nog altijd. Bob stelt me wel gerust over de pijn. Hij vermoedt dat het om een irritatie van de slijmbeurzen gaat rond de aanhechting van spieren. Nu mijn activiteiten verhoogt zijn, kunnen mijn spieren het niet helemaal bijhouden. Vermoedelijk zal dit nog zeker een jaar duren. Ik mag me dus aan iets verwachten als ik volgende week terug begin!
Bjorn begint intussen aan de schilderwerken in de wc. Hopelijk is dat tegen het einde van de week in orde want dan gaat de culinaire kletsparty door o.l.v. de tupperware-mevrouw. De meisjes gaan die avond samen met Bjorn naar moeke en vake dus we kunnen zoveel lawaai maken als we willen.
Als ik terug ben, staat de eerste laag op de muur. Bjorn gaat zich douchen en dan gaan we een kijkje nemen in een winkel met verlichting. Er is uitverkoop omdat ze verhuizen en na 5 jaar onder een peertje aan de tafel, is het tijd voor iets degelijks. In de toonzaal zien we niet onmiddellijk ons goesting maar we kunnen wel ons goesting bestellen. Het zal nog 5 weken duren voor levering maar die kunnen er nog net wel bij.
Omdat mijn revalidatieperiode bijna ten einde is, besluiten we om nog even romantisch te gaan doen in Gent. We eten een hapje in Eat Love (http://www.eatlove.be/, een aanrader!) en kuieren door de stad. Het wandelen lukt wel maar echt lang hou ik het niet vol.
We zijn net op tijd terug om de meisjes van school te halen en die schrikken dat we allebei aan de schoolpoort staan. 's Avonds staan er hamburgers met boontjes op het menu en na een verhaaltje wordt het rustig in huis... de avonden lijken nu al eindeloos, wat zal dat geven over een paar weken? Voor mij mag het alweer lente worden!
De oefeningen gaan vandaag voor geen meter. Mijn benen trillen bij de minste inspanning, de wandeling van zondag wreekt zich nog altijd. Bob stelt me wel gerust over de pijn. Hij vermoedt dat het om een irritatie van de slijmbeurzen gaat rond de aanhechting van spieren. Nu mijn activiteiten verhoogt zijn, kunnen mijn spieren het niet helemaal bijhouden. Vermoedelijk zal dit nog zeker een jaar duren. Ik mag me dus aan iets verwachten als ik volgende week terug begin!
Bjorn begint intussen aan de schilderwerken in de wc. Hopelijk is dat tegen het einde van de week in orde want dan gaat de culinaire kletsparty door o.l.v. de tupperware-mevrouw. De meisjes gaan die avond samen met Bjorn naar moeke en vake dus we kunnen zoveel lawaai maken als we willen.
Als ik terug ben, staat de eerste laag op de muur. Bjorn gaat zich douchen en dan gaan we een kijkje nemen in een winkel met verlichting. Er is uitverkoop omdat ze verhuizen en na 5 jaar onder een peertje aan de tafel, is het tijd voor iets degelijks. In de toonzaal zien we niet onmiddellijk ons goesting maar we kunnen wel ons goesting bestellen. Het zal nog 5 weken duren voor levering maar die kunnen er nog net wel bij.
Omdat mijn revalidatieperiode bijna ten einde is, besluiten we om nog even romantisch te gaan doen in Gent. We eten een hapje in Eat Love (http://www.eatlove.be/, een aanrader!) en kuieren door de stad. Het wandelen lukt wel maar echt lang hou ik het niet vol.
We zijn net op tijd terug om de meisjes van school te halen en die schrikken dat we allebei aan de schoolpoort staan. 's Avonds staan er hamburgers met boontjes op het menu en na een verhaaltje wordt het rustig in huis... de avonden lijken nu al eindeloos, wat zal dat geven over een paar weken? Voor mij mag het alweer lente worden!
woensdag 14 november 2012
maandag 12 november 2012
De wandeling van gisteren heeft me geen goed gedaan... de hele voormiddag heb ik pijn. Deze keer niet echt spierpijn, gewoon écht pijn rond het gewricht. Bij sommige stappen lijkt het zelfs dat er iets binnenin 'klikt'. Ik maak me een beetje zorgen. Zou er iets mis zitten? Loop ik bij elke beweging het risico om te ontwrichten? Ik besluit er maar een kalme dag van te maken.
Ik begin het één en ander voor school te doen en rust verder ook wat uit in de zetel. De schrik om iets te misdoen zit er echt in.
Daarnaast vergt het gepuzzel naar een andere hospitalisatieverzekering ook wat tijd. Bjorn is deze week thuis (economisch werkloos) en is bij zijn ouders vandaag om daar een kamer af te werken. De meisjes blijven boterhammetjes op school eten.
Na de middag is de pijn gelukkig een stuk beter. Ik voel nog amper iets. Recuperatie gaat dus veel sneller dan vroeger! Ik vertrek richting Gent voor een wandelingske en een kleine figuratie voor Radio2. Na een koffie mogen we met z'n vieren een vriendenkliek op café spelen... niet zo moeilijk want de anderen zijn sympathieke mensen.
's Avonds eten we lekkere ballekes in tomatensaus met puree! Jummie! En dan moet ik weer wat bijbloggen want dat is er dit weekend niet zo van gekomen!
Morgen nog eens naar Bob, hij zal wellicht wel een verklaring hebben voor de pijn van deze morgen.
Ik begin het één en ander voor school te doen en rust verder ook wat uit in de zetel. De schrik om iets te misdoen zit er echt in.
Daarnaast vergt het gepuzzel naar een andere hospitalisatieverzekering ook wat tijd. Bjorn is deze week thuis (economisch werkloos) en is bij zijn ouders vandaag om daar een kamer af te werken. De meisjes blijven boterhammetjes op school eten.
Na de middag is de pijn gelukkig een stuk beter. Ik voel nog amper iets. Recuperatie gaat dus veel sneller dan vroeger! Ik vertrek richting Gent voor een wandelingske en een kleine figuratie voor Radio2. Na een koffie mogen we met z'n vieren een vriendenkliek op café spelen... niet zo moeilijk want de anderen zijn sympathieke mensen.
's Avonds eten we lekkere ballekes in tomatensaus met puree! Jummie! En dan moet ik weer wat bijbloggen want dat is er dit weekend niet zo van gekomen!
Morgen nog eens naar Bob, hij zal wellicht wel een verklaring hebben voor de pijn van deze morgen.
dinsdag 13 november 2012
zondag 11 november 2012
Deze zondagochtend start gelukkig goed. De pijn van gisteren is beter maar ik voel wel nog wat de vermoeidheid.
Zoals gewoonlijk op zondag raken we maar moeizaam in de kleren. De strijk lonkt en de meisjes houden zich heel mooi bezig met plasticine. Het is een verschrikkelijke vuiligheid en hoewel ze bovenop de tafel moeten spelen ligt de vloer na een uur al helemaal bezaaid maar het voordeel is dat we ze niet horen!
Uiteindelijk is iedereen proper gewassen tegen 14u als de Arteveldedames (mijn medestudentes die ik leerde kennen op de hogeschool) met hun gevolg toekomen.
Ik heb een wandelingetje uitgestippeld in Landegem en Merendree en gelukkig zit het weer mee. Volgens de buienradar blijft het de hele middag droog.
We maken een tussenstop in een cafeetje in Merendree zodat Enkidu zijn fruitpapje kan verorberen en ook wij ons een beetje kunnen verwarmen.
Op de terugweg maken we nog een tussenstopje op een rustig plekje voor een dreupelke met een kazeke erbij. Een fietsend koppel gaat graag in op onze uitnodiging. In ruil maken ze een foto van de groep.
Als we terug aan ons huis zijn begint het toch een beetje te druppelen en begint het zelfs al te schemeren. De dagen beginnen nu echt wel te korten.
De wandeling viel voor mezelf toch weer goed mee. Na nog een drankje keert iedereen huiswaarts en gaan wij aan tafel.
Het was een fijne dag en de wandeling heeft ons goed gedaan, iedereen is al snel in dromenland. Hopelijk wreekt de inspanning zich morgen niet!
Sweet dreams x
Zoals gewoonlijk op zondag raken we maar moeizaam in de kleren. De strijk lonkt en de meisjes houden zich heel mooi bezig met plasticine. Het is een verschrikkelijke vuiligheid en hoewel ze bovenop de tafel moeten spelen ligt de vloer na een uur al helemaal bezaaid maar het voordeel is dat we ze niet horen!
Uiteindelijk is iedereen proper gewassen tegen 14u als de Arteveldedames (mijn medestudentes die ik leerde kennen op de hogeschool) met hun gevolg toekomen.
Ik heb een wandelingetje uitgestippeld in Landegem en Merendree en gelukkig zit het weer mee. Volgens de buienradar blijft het de hele middag droog.
We maken een tussenstop in een cafeetje in Merendree zodat Enkidu zijn fruitpapje kan verorberen en ook wij ons een beetje kunnen verwarmen.
Op de terugweg maken we nog een tussenstopje op een rustig plekje voor een dreupelke met een kazeke erbij. Een fietsend koppel gaat graag in op onze uitnodiging. In ruil maken ze een foto van de groep.
De wandeling viel voor mezelf toch weer goed mee. Na nog een drankje keert iedereen huiswaarts en gaan wij aan tafel.
Het was een fijne dag en de wandeling heeft ons goed gedaan, iedereen is al snel in dromenland. Hopelijk wreekt de inspanning zich morgen niet!
Sweet dreams x
zaterdag 10 november 2012
We zijn al vroeg uit de veren want ik moet al vroeg bij Bob zijn. Ik heb nog meer pijn rond mijn heup dan gisteren. Ik begin zelfs terug te manken!
Céleste en Axelle gaan mee want die willen heel graag nog eens bij omi en opa gaan spelen die momenteel weer eventjes in Destelbergen wonen.
Bob kan me gelukkig gerust stellen. Ik heb de spieren wat overbelast, vooral door de trappen op de set. Dat belooft voor als ik terug aan het werk ga!
De oefeningen gaan helemaal niet vooruit en ik voel dat mijn spieren heel moe zijn en trillen bij de minste inspanning.
Na de sessie spring ik nog eens binnen bij Evelyn en Pieter om kleine Elliott te bewonderen. Nadien zet ik mijn tocht verder, op zoek naar een boekentas. Na veel getwijfel of ik al dan niet voor een trolley ga (ik moet dit jaar veel meer trappen doen dan vorig jaar en die trolleys wegen sowieso meer), kies ik toch maar weer voor wieltjes.
's Namiddags worden er een aantal klusjes gedaan en rond 17u zijn de kindjes terug thuis. Céleste wilde helemaal nog niet naar huis, Axelle is meer een huismus en is blij terug thuis te zijn.
Een half uurtje later komen Carmen, Dimitri en hun kids langs voor een ziekenbezoek. Het wordt een heel gezellige avond en ook de kindjes amuseren zich rot tesamen.
Na het avondeten en -ritueel (ik heb me voorgenomen om elke avond een verhaaltje voor te lezen en dat lukt tot nog toe) is het tijd voor de zetel.
De pijn van vandaag doet me toch weer wat twijfelen... zal het lukken om over een week terug te gaan werken??
De bezorgdheid blijft toch de kop op steken.
Slaapwel x
Céleste en Axelle gaan mee want die willen heel graag nog eens bij omi en opa gaan spelen die momenteel weer eventjes in Destelbergen wonen.
Bob kan me gelukkig gerust stellen. Ik heb de spieren wat overbelast, vooral door de trappen op de set. Dat belooft voor als ik terug aan het werk ga!
De oefeningen gaan helemaal niet vooruit en ik voel dat mijn spieren heel moe zijn en trillen bij de minste inspanning.
Na de sessie spring ik nog eens binnen bij Evelyn en Pieter om kleine Elliott te bewonderen. Nadien zet ik mijn tocht verder, op zoek naar een boekentas. Na veel getwijfel of ik al dan niet voor een trolley ga (ik moet dit jaar veel meer trappen doen dan vorig jaar en die trolleys wegen sowieso meer), kies ik toch maar weer voor wieltjes.
's Namiddags worden er een aantal klusjes gedaan en rond 17u zijn de kindjes terug thuis. Céleste wilde helemaal nog niet naar huis, Axelle is meer een huismus en is blij terug thuis te zijn.
Een half uurtje later komen Carmen, Dimitri en hun kids langs voor een ziekenbezoek. Het wordt een heel gezellige avond en ook de kindjes amuseren zich rot tesamen.
Na het avondeten en -ritueel (ik heb me voorgenomen om elke avond een verhaaltje voor te lezen en dat lukt tot nog toe) is het tijd voor de zetel.
De pijn van vandaag doet me toch weer wat twijfelen... zal het lukken om over een week terug te gaan werken??
De bezorgdheid blijft toch de kop op steken.
Slaapwel x
vrijdag 9 november 2012
Hoewel de meisjes er gisteren iets later inzaten en ik me had voorgenomen om ze wat te laten uitslapen, zijn ze toch op tijd wakker voor school.
Bjorn staat vandaag voor de laatste keer in de dagploeg dus die is al vroeg weg. Ik voel bij het opstaan dat de inspanning van het dragen van Axelle op de set wel zijn tol eist. Mijn spieren zij niet stijf maar doen effectief pijn. De schrik zit er een beetje in dat er iets mis is. Ik besluit me vandaag dan maar kalm te houden.
's Ochtends doe ik boodschappen in de Colruyt maar blijkbaar hadden veel mensen dat idee want het is er vreselijk druk. Ik moet me uiteindelijk zelfs haasten om de kindjes 's middags tijdig van school te halen.
De meisjes willen heel graag eens in de opvang blijven 's avonds. Dat komt vandaag goed uit want ik heb vergadering over de eindejaarsreis.
Het wordt een productieve vergadering en het voelt goed om weer onder de collega's te komen. Na mijn dipje van woensdagnamiddag en -avond zie ik het toch wel zitten om terug te gaan werken. De pijn van deze ochtend is intussen ook veel beter.
's Avonds de eerste aflevering van Sterren op de dansvloer! Helaas hou ik het niet lang uit en kruipen we snel onder de wol.
Morgen naar Bob, die kan mij misschien gerust stellen dat de pijn die ik voel niet abnormaal is.
Slaapwel!
Bjorn staat vandaag voor de laatste keer in de dagploeg dus die is al vroeg weg. Ik voel bij het opstaan dat de inspanning van het dragen van Axelle op de set wel zijn tol eist. Mijn spieren zij niet stijf maar doen effectief pijn. De schrik zit er een beetje in dat er iets mis is. Ik besluit me vandaag dan maar kalm te houden.
's Ochtends doe ik boodschappen in de Colruyt maar blijkbaar hadden veel mensen dat idee want het is er vreselijk druk. Ik moet me uiteindelijk zelfs haasten om de kindjes 's middags tijdig van school te halen.
De meisjes willen heel graag eens in de opvang blijven 's avonds. Dat komt vandaag goed uit want ik heb vergadering over de eindejaarsreis.
Het wordt een productieve vergadering en het voelt goed om weer onder de collega's te komen. Na mijn dipje van woensdagnamiddag en -avond zie ik het toch wel zitten om terug te gaan werken. De pijn van deze ochtend is intussen ook veel beter.
's Avonds de eerste aflevering van Sterren op de dansvloer! Helaas hou ik het niet lang uit en kruipen we snel onder de wol.
Morgen naar Bob, die kan mij misschien gerust stellen dat de pijn die ik voel niet abnormaal is.
Slaapwel!
zondag 11 november 2012
donderdag 8 november 2012
Vandaag is een bijzondere dag. Axelle is geselecteerd voor een figurantenrol in de Britse reeks The White Queen, een BBC-reeks die helemaal in Gent en Brugge wordt opgenomen. Ze speelt de rol van Princess Cecily of York.
We weten al even dat ze de rol heeft maar ik kreeg pas gisterenmiddag via sms door dat we om 10u30 op de set moeten zijn in Gent. En alsof Axelle het wist dat het om een belangrijke dag gaat, houdt ze ons vanaf 4u 's morgens aan de gang.
Ze wil persé opstaan en vindt dat de nacht gepasseerd is. Hoewel we ons kwader en kwader maken, is er geen houden aan, voor haar is de nacht gedaan. Uiteindelijk zet ik haar om 6u, nadat Bjorn al gaan werken is, op het terras 'om te zien of het echt al ochtend is'. Uiteraard brult ze de boel bijeen, intussen leg ik Céleste (die wakker is door het urenlang kabaal) bij mij in bed. Axelle is nadien heel gedwee en gaat graag terug in bed. Ze belooft om flink te slapen.
Gelukkig valt iedereen nog wat in slaap. Uiteindelijk raakt Céleste weer wat te laat op school. Axelle en ik vertrekken nadien richting Gent.
We zijn netjes op tijd aan het Geraard Duivelsteen. Eerst is er tijd voor make-up waarbij beslist wordt dat Axelle extensions krijgt. Daarna gaat het naar de dressing-room waar het kostuum aan moet. Gepaste schoenen zijn er niet dus Axelle krijgt turnpantoffels maat 26 aan.
Daarna is het wachten... We raken niet meer voor de middag op de set maar gelukkig heb ik mijn laptop en dvd's mee zodat de meisjes (Axelle heeft een film-zusje) zich genoeg kunnen bezig houden!
Na de eerste hectische opname die niet echt perfect verloopt, leren de Vlaamse zusjes hun Engelse zus en broers kennen en dat gaat gelukkig wel heel goed. Het contact met de Britse mama's gaat zeer goed. Iedereen is heel lief en zonder capsones. Zelfs de regisseur en de eerste assistent zijn niet te beroerd om zich voor te stellen en de kindjes te leren kennen.
De dag loopt wel heel erg uit en aangezien Bjorn een avondje voetbal heeft gepland ben ik héél erg blij met de noodhulp van buurvrouw Katrien die Céleste van school afhaalt en bovendien nog een warme maaltijd voorgeschoteld!
Na een flesje gaat iedereen snel naar bed, inclusief de mama want ook ik heb vandaag genoeg kilometers afgelegd, zoveel dat ik bedenk dat als ik vandaag overleefd heb, ik ook perfect voor een klas kan staan. Tot nog toe had ik steeds het gevoel dat thuis het huishouden doen geen inspanning is vergeleken met werken. Als ik morgen uit mijn bed raak, is dat voor mij toch een teken dat mijn fysiek een stap voorwaarts heeft gemaakt zodat ik er klaar voor ben om terug te werken!
Het was een intense maar héél interessante dag dus we zijn benieuwd naar de volgende draaidagen! Aangezien ik binnenkort terug begin te werken springen de grootouders ook wat in om Axelle op de set te vergezellen. Opa, die grote geschiedenis-fan is, wil de job gelukkig graag doen.
Morgen is het alweer de laatste dag van de week... Bijna 4 maanden zijn gepasseerd!
Slaapwel!
We weten al even dat ze de rol heeft maar ik kreeg pas gisterenmiddag via sms door dat we om 10u30 op de set moeten zijn in Gent. En alsof Axelle het wist dat het om een belangrijke dag gaat, houdt ze ons vanaf 4u 's morgens aan de gang.
Ze wil persé opstaan en vindt dat de nacht gepasseerd is. Hoewel we ons kwader en kwader maken, is er geen houden aan, voor haar is de nacht gedaan. Uiteindelijk zet ik haar om 6u, nadat Bjorn al gaan werken is, op het terras 'om te zien of het echt al ochtend is'. Uiteraard brult ze de boel bijeen, intussen leg ik Céleste (die wakker is door het urenlang kabaal) bij mij in bed. Axelle is nadien heel gedwee en gaat graag terug in bed. Ze belooft om flink te slapen.
Gelukkig valt iedereen nog wat in slaap. Uiteindelijk raakt Céleste weer wat te laat op school. Axelle en ik vertrekken nadien richting Gent.
We zijn netjes op tijd aan het Geraard Duivelsteen. Eerst is er tijd voor make-up waarbij beslist wordt dat Axelle extensions krijgt. Daarna gaat het naar de dressing-room waar het kostuum aan moet. Gepaste schoenen zijn er niet dus Axelle krijgt turnpantoffels maat 26 aan.
 |
| Princess Cecily Of York met lekker lang haar! |
Na de eerste hectische opname die niet echt perfect verloopt, leren de Vlaamse zusjes hun Engelse zus en broers kennen en dat gaat gelukkig wel heel goed. Het contact met de Britse mama's gaat zeer goed. Iedereen is heel lief en zonder capsones. Zelfs de regisseur en de eerste assistent zijn niet te beroerd om zich voor te stellen en de kindjes te leren kennen.
De dag loopt wel heel erg uit en aangezien Bjorn een avondje voetbal heeft gepland ben ik héél erg blij met de noodhulp van buurvrouw Katrien die Céleste van school afhaalt en bovendien nog een warme maaltijd voorgeschoteld!
Na een flesje gaat iedereen snel naar bed, inclusief de mama want ook ik heb vandaag genoeg kilometers afgelegd, zoveel dat ik bedenk dat als ik vandaag overleefd heb, ik ook perfect voor een klas kan staan. Tot nog toe had ik steeds het gevoel dat thuis het huishouden doen geen inspanning is vergeleken met werken. Als ik morgen uit mijn bed raak, is dat voor mij toch een teken dat mijn fysiek een stap voorwaarts heeft gemaakt zodat ik er klaar voor ben om terug te werken!
Het was een intense maar héél interessante dag dus we zijn benieuwd naar de volgende draaidagen! Aangezien ik binnenkort terug begin te werken springen de grootouders ook wat in om Axelle op de set te vergezellen. Opa, die grote geschiedenis-fan is, wil de job gelukkig graag doen.
Morgen is het alweer de laatste dag van de week... Bijna 4 maanden zijn gepasseerd!
Slaapwel!
woensdag 7 november 2012
woensdag 7 november 2012
De meisjes zijn vroeg uit de veren... de wekker krijgt geen kans om af te gaan. Het ochtendritueel gaat vlotjes, Bjorn is er deze ochtend aangezien hij vandaag de late shift doet.
Normaal is het de hele week een dagshift voor opleiding maar vandaag is een uitzondering. Mijn uitstapje met vriendinnen vanavond zit er dus helaas niet in.
De ochtend bestaat vooral uit speelgoed opruimen (er zal toch echt wat moeten verdwijnen voor de Sint kan langskomen) en een uurtje fietsen op de hometrainer. De kine van gisteren en vooral het door de knieën gaan en terug recht komen heeft ervoor gezorgd dat mijn spieren weer serieus stijf zijn.
Deze middag is er de bijscholing dus nadat ik de kindjes van school heb afgehaald en omi er is, vertrek ik vliegensvlug richting Deinze. Over de 11 km doe ik maar liefst een half uur door een omleiding en een lossend vrachtschip. Ik ben gelukkig net op tijd.
Het is een prettig weerzien met collega's. We mogen elkaar afstoffen, ademhalingsoefeningen doen en leren hoe we onze tijd beter kunnen indelen. We moeten ook de film van een dag lesgeven voor onze ogen laten draaien en nadenken over onze gevoelens bij elke dagfase, wat onze energie wegvreet en hoe we energie opdoen gedurende de dag.
Een hele moeilijke opdracht vind ik... als ik aan mijn laatste werkende weken van vorig schooljaar denk, voel ik alleen maar de pijn van toen. Ik heb aan die maanden voor de operatie niet meer willen denken, die zitten ergens in een doosje op slot. Nu dat doosje open gaat krijg ik het ineens moeilijk.
Dan maar denken aan 19 november, mijn eerste werkdag, hoe zal zo'n dag verlopen? Ook dat zorgt voor verwarring want ik heb er geen idee van hoe dat zal zijn. Ik heb er zelfs wat schrik van. Want hoewel ik me thuis best goed voel en meer en meer kan, hoop ik dat die positieve trend blijft, ook als ik terug aan de slag ga. De operatie was een beetje de laatste optie dus als het gaan werken niet lukt zoals verhoopt.... tjah.
Gelukkig onthou ik ook veel positieve dingen van deze workshop.... en er is een vangnet van collega's wat de eerste stappen natuurlijk zal verzachten.
Als ik thuiskom heb ik zelfs precies meer energie. De kindjes spelen na de turnles nog een uurtje bij de buurkindjes en dat geeft mij tijd om allerlei kleine karweitjes op te knappen. Na het avondmaal gaan de meisjes gedwee naar boven en mijn goed voornemen van deze middag om hen elke avond voor te lezen wordt in de praktijk omgezet. Het zorgt er bovendien voor dat ze veel makkelijker inslapen.
Morgen zijn we met ons drietjes weer home alone want Bjorn heeft een avondje Brugs voetbal op het programma met de 'moaten'. Benieuwd of het beter zal lukken zonder Leekens!
Slaapwel x
Normaal is het de hele week een dagshift voor opleiding maar vandaag is een uitzondering. Mijn uitstapje met vriendinnen vanavond zit er dus helaas niet in.
De ochtend bestaat vooral uit speelgoed opruimen (er zal toch echt wat moeten verdwijnen voor de Sint kan langskomen) en een uurtje fietsen op de hometrainer. De kine van gisteren en vooral het door de knieën gaan en terug recht komen heeft ervoor gezorgd dat mijn spieren weer serieus stijf zijn.
Deze middag is er de bijscholing dus nadat ik de kindjes van school heb afgehaald en omi er is, vertrek ik vliegensvlug richting Deinze. Over de 11 km doe ik maar liefst een half uur door een omleiding en een lossend vrachtschip. Ik ben gelukkig net op tijd.
Het is een prettig weerzien met collega's. We mogen elkaar afstoffen, ademhalingsoefeningen doen en leren hoe we onze tijd beter kunnen indelen. We moeten ook de film van een dag lesgeven voor onze ogen laten draaien en nadenken over onze gevoelens bij elke dagfase, wat onze energie wegvreet en hoe we energie opdoen gedurende de dag.
Een hele moeilijke opdracht vind ik... als ik aan mijn laatste werkende weken van vorig schooljaar denk, voel ik alleen maar de pijn van toen. Ik heb aan die maanden voor de operatie niet meer willen denken, die zitten ergens in een doosje op slot. Nu dat doosje open gaat krijg ik het ineens moeilijk.
Dan maar denken aan 19 november, mijn eerste werkdag, hoe zal zo'n dag verlopen? Ook dat zorgt voor verwarring want ik heb er geen idee van hoe dat zal zijn. Ik heb er zelfs wat schrik van. Want hoewel ik me thuis best goed voel en meer en meer kan, hoop ik dat die positieve trend blijft, ook als ik terug aan de slag ga. De operatie was een beetje de laatste optie dus als het gaan werken niet lukt zoals verhoopt.... tjah.
Gelukkig onthou ik ook veel positieve dingen van deze workshop.... en er is een vangnet van collega's wat de eerste stappen natuurlijk zal verzachten.
Als ik thuiskom heb ik zelfs precies meer energie. De kindjes spelen na de turnles nog een uurtje bij de buurkindjes en dat geeft mij tijd om allerlei kleine karweitjes op te knappen. Na het avondmaal gaan de meisjes gedwee naar boven en mijn goed voornemen van deze middag om hen elke avond voor te lezen wordt in de praktijk omgezet. Het zorgt er bovendien voor dat ze veel makkelijker inslapen.
Morgen zijn we met ons drietjes weer home alone want Bjorn heeft een avondje Brugs voetbal op het programma met de 'moaten'. Benieuwd of het beter zal lukken zonder Leekens!
Slaapwel x
dinsdag 6 november 2012
dindag 6 november 2012
De wekker doet zijn werk, we zijn op tijd wakker! Céleste gaat vandaag op sportdag dus die moet een lunchpakket meehebben. Axelle ziet het ook zitten om op school te blijven eten dus dat zijn veel brood-, fruit- en koekendozen. Ik kan er maar beter aan wennen want over twee weken is dit de dagelijkse routine!
Om 9u moet ik bij Bob zijn. Het is een week geleden dat ik nog geweest ben en de laatste sessie was er een van vallen en opstaan... letterlijk dan. Tijdens één van de oefeningen die ik persé wilde kunnen, ben ik achterover gevallen. Om maar te zeggen dat er nog werk aan de winkel is!
De oefeningen gaan vrij goed. Ik merk dat mijn conditie beter wordt en ook Bob is in de wolken. Toch blijft voorzichtigheid gebaat en o.a. zwembadglijbanen zijn verboden gebied.
Na de kine ga ik op zoek naar een geschikte boekentas. Degene van vorig jaar heeft haar beste tijd gehad.
De rest van de dag is weinig intensief. Ik doe wat werk voor school, betaal een stapeltje rekeningen (bwèèk) en leg de gestreken kleren weg.
Ook het sorteren van alle babyspullen en die klaarmaken voor een tweedehandsverkoop vergt nog wat werk.
Morgennamiddag heb ik een bijscholing over 'relaxed terug aan het werk'. Het tijdstip kan niet meer passend zijn!
Tot morgen!
Om 9u moet ik bij Bob zijn. Het is een week geleden dat ik nog geweest ben en de laatste sessie was er een van vallen en opstaan... letterlijk dan. Tijdens één van de oefeningen die ik persé wilde kunnen, ben ik achterover gevallen. Om maar te zeggen dat er nog werk aan de winkel is!
De oefeningen gaan vrij goed. Ik merk dat mijn conditie beter wordt en ook Bob is in de wolken. Toch blijft voorzichtigheid gebaat en o.a. zwembadglijbanen zijn verboden gebied.
Na de kine ga ik op zoek naar een geschikte boekentas. Degene van vorig jaar heeft haar beste tijd gehad.
De rest van de dag is weinig intensief. Ik doe wat werk voor school, betaal een stapeltje rekeningen (bwèèk) en leg de gestreken kleren weg.
Ook het sorteren van alle babyspullen en die klaarmaken voor een tweedehandsverkoop vergt nog wat werk.
Morgennamiddag heb ik een bijscholing over 'relaxed terug aan het werk'. Het tijdstip kan niet meer passend zijn!
Tot morgen!
Maandag 5 november 2012
Om 8u word ik veel te laat wakker! De meisjes slapen als bij wonder nog allebei. De verkleedpartij van gisteren heeft hen blijkbaar uitgeput. En te zeggen dat ze in de vakantie altijd stip om 7u wakker waren!
Nu we toch te laat zijn, heb ik geen zin om ons helemaal op te jagen. Uiteindelijk zijn ze rond 9u op school. Morgen toch maar een wekker zetten! Behalve de afwas, een gigantische strijk en wat boodschappen gebeurt er weinig. Ik haal Axelle 's middags af aan school want die vroeg deze morgen al of ze 's middags een slaapje mocht doen thuis. Céleste wil op school blijven eten dus die blijft daar.
Axelle doet gewillig een flinke dut en intussen komt de adviserend geneesheer langs. Ik heb een aanvraag ingediend om vanaf 19 november opnieuw halftijds aan de slag te gaan maar dat moet goedgekeurd worden.
Ik moet mijn broek eens afsteken om het litteken te tonen (dat trouwens bijzonder mooi geneest!) en als hij de foto's heeft gezien, blijkt alles in kannen in kruiken.
Céleste gaat 's avonds nog naar ballet en als iedereen thuis is en we gegeten hebben kruipt iedereen vroeg onder de wol. De laatste Clan-aflevering zal voor morgen zijn!
Nu we toch te laat zijn, heb ik geen zin om ons helemaal op te jagen. Uiteindelijk zijn ze rond 9u op school. Morgen toch maar een wekker zetten! Behalve de afwas, een gigantische strijk en wat boodschappen gebeurt er weinig. Ik haal Axelle 's middags af aan school want die vroeg deze morgen al of ze 's middags een slaapje mocht doen thuis. Céleste wil op school blijven eten dus die blijft daar.
Axelle doet gewillig een flinke dut en intussen komt de adviserend geneesheer langs. Ik heb een aanvraag ingediend om vanaf 19 november opnieuw halftijds aan de slag te gaan maar dat moet goedgekeurd worden.
Ik moet mijn broek eens afsteken om het litteken te tonen (dat trouwens bijzonder mooi geneest!) en als hij de foto's heeft gezien, blijkt alles in kannen in kruiken.
 |
| Mijn nieuwe stukje! |
zondag 4 november 2012
De ochtend start grijs maar het is droog. Even twijfelen we om het erop te wagen en nog een dagje naar Plopsaland in De Panne te gaan maar als ik buienradar bekijk, ziet het er zo slecht uit dat we afwijken van die plannen.
Dan maar de laarzen aan en naar het provinciaal domein in Eeklo voor een wandeling door het bos. Ondertussen horen we ook van Nonkeltje dat het aan zee stormachtig is. Blijkbaar hebben ze die waarschuwingen ook in Eeklo gekregen want het bos is afgesloten. We mogen er niet in... jammer!
Dan maar een toertje langs het domein maar dat is van korte duur want de regen blijft niet uit.
Thuis maken we het gezellig met een filmpje, gezelschapsspelletjes en kaarsjes. Bjorn haalt zijn oude nintendo boven en hoewel de meisjes voor geen meter snappen hoe de spelletjes werken is dat voor hen een feest!
Om 15u klaart het op en besluiten we toch nog een frisse neus te halen, deze keer op de fiets. Ik stippel via de knooppuntensite een route uit van 15 km. Dat blijkt meer dan genoeg te zijn want dankzij de stevige wind gaat het maar traag vooruit. De laatste 'col' (lees Landegembrug) verzuren mijn spieren behoorlijk. Toch voel ik me snel terug goed, ik recupereer veel sneller tegenwoordig na een inspanning. Een goed teken!
Ik heb het gevoel dat met 3 maanden alweer een grens is overschreden.
's Avonds hebben we de grootste lol met de lichtgevende ballen die tante Carine voor de meisjes mee had gisteren. Als we naar een stukje Debby en Nancy kijken en Céleste wil weten of die mannen dan echte borsten hebben, besluit Bjorn even een demonstratie te geven. Dat zorgt voor heel wat gegibber en de verkleedmicrobe slaat over.
Uiteindelijk raakt iedereen (een beetje te laat) in bed. Morgen opnieuw naar school en terug wat rust in het huis na een weekje vakantie. Mijn laatste twee weken ziekteverlof worden dan ingezet!
Slaapwel!
Dan maar de laarzen aan en naar het provinciaal domein in Eeklo voor een wandeling door het bos. Ondertussen horen we ook van Nonkeltje dat het aan zee stormachtig is. Blijkbaar hebben ze die waarschuwingen ook in Eeklo gekregen want het bos is afgesloten. We mogen er niet in... jammer!
Dan maar een toertje langs het domein maar dat is van korte duur want de regen blijft niet uit.
 |
| Klaar voor het bos! |
 |
| Mama wandelt recht! |
 |
| Paddenstoelen bij de vleet |
Om 15u klaart het op en besluiten we toch nog een frisse neus te halen, deze keer op de fiets. Ik stippel via de knooppuntensite een route uit van 15 km. Dat blijkt meer dan genoeg te zijn want dankzij de stevige wind gaat het maar traag vooruit. De laatste 'col' (lees Landegembrug) verzuren mijn spieren behoorlijk. Toch voel ik me snel terug goed, ik recupereer veel sneller tegenwoordig na een inspanning. Een goed teken!
Ik heb het gevoel dat met 3 maanden alweer een grens is overschreden.
 |
| Nancy is in the house |
 |
| Axelle wil ook borstjes |
Uiteindelijk raakt iedereen (een beetje te laat) in bed. Morgen opnieuw naar school en terug wat rust in het huis na een weekje vakantie. Mijn laatste twee weken ziekteverlof worden dan ingezet!
Slaapwel!
zaterdag 3 november 2012
zaterdag 3 november 2012
Regen, regen, regen, Frankske heeft het goed voorspeld. Na een copieus ontbijt van spek en eieren raakt iedereen langzaam in de kleren. Opa gaat zich verder verdiepen in het archief van Eindhout voor de stamboom, Bjorn en ik maken van de gelegenheid gebruik om de Sinterklaas/verjaardagaankopen te doen. We hebben wel een uur nodig maar keren tevreden terug. Voor Céleste zijn het vooral educatieve dingen. Nu ze sedert eergisteren kleine woordjes kan lezen is er geen houden aan.
Ons arsenaal aan 3-letterwoorden is bijna opgebruikt.
Moemoe (omi heeft de leeftijd bereikt om moemoe genoemd te worden!) heeft nog een oud leesboekje gevonden op de zolder van oma. Leren lezen in retro-style!
's Middags is er een buffet: spaghetti of koninginnenhapje met gebakken patattjes. Axelle valt aan op de spaghetti alsof ze al een week geen eten heeft gehad, duidelijk een dochter van haar vader!
Na wat gezelschapsspelletje voor sommigen en een dutje voor anderen, is het tijd om in te pakken. De Focus wordt tot de nok gevuld (bijna 300 000 km maar rijdt nog steeds bijzonder vlot!) en dan vertrekken we naar oma.
Tante Carine heeft een lichtgevende botsbal meegebracht voor de meisjes waar ze bijzonder blij mee zijn! Ook de nieuwe technologie blijkt een brug te slaan tussen generaties: Céleste en haar overgrootmoeder spelen een taalspelletjes op de Ipad.
Na de rusthuis-boterhammen rijden we terug naar Landegem. Toch weer een lange rit en veel verkeer op de weg. De meisjes krijgen thuis nog een sandwich en een tasje melk en dan is het bedtijd. Al bij al een heel rustige dag, vanaf maandag terug sporten!! Over 2 weken is mijn eerste werkdag, er is nog werk aan de winkel!
Ons arsenaal aan 3-letterwoorden is bijna opgebruikt.
Moemoe (omi heeft de leeftijd bereikt om moemoe genoemd te worden!) heeft nog een oud leesboekje gevonden op de zolder van oma. Leren lezen in retro-style!
's Middags is er een buffet: spaghetti of koninginnenhapje met gebakken patattjes. Axelle valt aan op de spaghetti alsof ze al een week geen eten heeft gehad, duidelijk een dochter van haar vader!
Na wat gezelschapsspelletje voor sommigen en een dutje voor anderen, is het tijd om in te pakken. De Focus wordt tot de nok gevuld (bijna 300 000 km maar rijdt nog steeds bijzonder vlot!) en dan vertrekken we naar oma.
Tante Carine heeft een lichtgevende botsbal meegebracht voor de meisjes waar ze bijzonder blij mee zijn! Ook de nieuwe technologie blijkt een brug te slaan tussen generaties: Céleste en haar overgrootmoeder spelen een taalspelletjes op de Ipad.
Na de rusthuis-boterhammen rijden we terug naar Landegem. Toch weer een lange rit en veel verkeer op de weg. De meisjes krijgen thuis nog een sandwich en een tasje melk en dan is het bedtijd. Al bij al een heel rustige dag, vanaf maandag terug sporten!! Over 2 weken is mijn eerste werkdag, er is nog werk aan de winkel!
vrijdag 2 november 2012
Vandaag belooft een regenachtige dag te worden maar in de Kempen moet je dat altijd met een korreltje zout nemen. De dag begint bijzonder droog dus na een douche (dat duurt eventjes met maar één badkamer en 6 personen) is het tijd voor een wandeling.
Opa heeft de graven van zijn grootouders opgepoetst ter gelegenheid van Allerheiligen en dus wandelen we door het bos richting kerkhof. Onderweg gaan we op zoek naar paddenstoelen en mooie bladeren. Dankzij de chrysanten ziet het kerkhof er bijzonder kleurrijk uit.
Aan het graf van Louis Gilis en Maria Bourbon worden vijf generaties herenigd. Voor Céleste is het moeilijk te vatten dat het mijn overgrootouders zijn die hier begraven liggen.
Hoewel ik de wandeling nu begin te voelen - de spieren rond mijn heup trekken serieus tegen - stappen we verder naar het dorp voor een natje. De eerste gluhwein van het seizoen smaakt!
Via de lokale speeltuin en het huis van Katleen van K3 (jaja, er zijn ook bv's in Eindhout!) wandelen we terug. Dankzij de repos in het cafeetje gaat het stappen weer veel beter. Van zo snel opladen was vroeger helemaal geen sprake.
Thuis wachten de bollen met krieken en verse tomatensoep met ballekes. De meisjes gaan nadien voor een dutje in bed en dan is het tijd voor het zwembad! Intussen regent het ook in de Kempen dus het is er gezellig druk. Ik durf na de operatie nog niet op de grote glijbanen te gaan dus Bjorn neemt de meisjes om de beurt mee. De meisjes zijn echte waterratjes! Céleste heeft haar watervrees dankzij de zwemclub overwonnen en is op weg om te leren zwemmen.
Rond half zeven zijn we terug en na een douche maken Bjorn en ik ons klaar voor de eerste tête-à-tête sinds héél lang. Bjorn ontdekte een brasserie in Geel, die afgeladen vol zit (150 couverts!!) en een superleuk concept hebben voor 30'ers. We genieten 200%. Alleen bij de voor en na foto van mijn bord kan je het spelletjes 'zoek de 5 verschillen' spelen want je ziet amper dat ik gegeten heb. Ik koos voor Steppegras (heel fijne frietjes) maar wat een hoeveelheid!! De ober geeft toe dat zelfs grote mannen zo'n bord niet op krijgen!
Vandaag stond ik toch weer versteld dat ik zo snel recupereer als ik spierpijn krijg. Een grote stap vooruit in vergelijking met een maand geleden!
We duimen dat Frank Deboosere het voor morgen weer bij het verkeerde einde heeft!
Opa heeft de graven van zijn grootouders opgepoetst ter gelegenheid van Allerheiligen en dus wandelen we door het bos richting kerkhof. Onderweg gaan we op zoek naar paddenstoelen en mooie bladeren. Dankzij de chrysanten ziet het kerkhof er bijzonder kleurrijk uit.
Aan het graf van Louis Gilis en Maria Bourbon worden vijf generaties herenigd. Voor Céleste is het moeilijk te vatten dat het mijn overgrootouders zijn die hier begraven liggen.
 |
| 5 generaties bij elkaar |
Hoewel ik de wandeling nu begin te voelen - de spieren rond mijn heup trekken serieus tegen - stappen we verder naar het dorp voor een natje. De eerste gluhwein van het seizoen smaakt!
Via de lokale speeltuin en het huis van Katleen van K3 (jaja, er zijn ook bv's in Eindhout!) wandelen we terug. Dankzij de repos in het cafeetje gaat het stappen weer veel beter. Van zo snel opladen was vroeger helemaal geen sprake.
Thuis wachten de bollen met krieken en verse tomatensoep met ballekes. De meisjes gaan nadien voor een dutje in bed en dan is het tijd voor het zwembad! Intussen regent het ook in de Kempen dus het is er gezellig druk. Ik durf na de operatie nog niet op de grote glijbanen te gaan dus Bjorn neemt de meisjes om de beurt mee. De meisjes zijn echte waterratjes! Céleste heeft haar watervrees dankzij de zwemclub overwonnen en is op weg om te leren zwemmen.
Rond half zeven zijn we terug en na een douche maken Bjorn en ik ons klaar voor de eerste tête-à-tête sinds héél lang. Bjorn ontdekte een brasserie in Geel, die afgeladen vol zit (150 couverts!!) en een superleuk concept hebben voor 30'ers. We genieten 200%. Alleen bij de voor en na foto van mijn bord kan je het spelletjes 'zoek de 5 verschillen' spelen want je ziet amper dat ik gegeten heb. Ik koos voor Steppegras (heel fijne frietjes) maar wat een hoeveelheid!! De ober geeft toe dat zelfs grote mannen zo'n bord niet op krijgen!
Vandaag stond ik toch weer versteld dat ik zo snel recupereer als ik spierpijn krijg. Een grote stap vooruit in vergelijking met een maand geleden!
We duimen dat Frank Deboosere het voor morgen weer bij het verkeerde einde heeft!
donderdag 1 november 2012
donderdag 1 november 2012
Na mijn drukke kuisdag van gisteren zijn de kindjes alweer veel te vroeg wakker... ik probeer hen te leren dat ze in bed moeten blijven tot 8u en ik hen dan kom halen... voor Axelle is dat niet makkelijk maar ze doet haar best.
Vandaag gaan we voor een paar dagen naar 't Klein Huisje. Het weer belooft niet echt geweldig te worden maar we verzinnen wel wat indoor-activiteiten.
Eerst geeft Bjorn ook de benedenverdieping een beurt en intussen maak ik de valiezen klaar. De auto zit rond 11u15 aardig vol en we vertrekken in de regen naar de Kempen.
Een dik uur later zijn we er, gelukkig hebben de kindjes zich prima gedragen op de achterbank. Het uitdrukken van de reistijd in kinderliedjes is een aanrader. Zo focussen ze zich op iets anders dan het feit dat ze zo lang in de auto moeten zitten.
De JBC is open vandaag en geeft mooie kortingen, ideaal want Céleste heeft nog een winterjas nodig en Axelle kan wat sous-pulls gebruiken. Bjorn doet wat hoofden draaien als hij zijn mond open doet, in Geel zijn ze geen West-Vlaams accent gewend blijkbaar!
Daarna brengen we een bezoekje aan oma in het rusthuis die heel blij is om ons te zien. Céleste leerde deze ochtend 3-letterwoordjes lezen en wil dat maar al te graag demonstreren aan haar overgrootmoeder.
Bjorn wil bij terugkeer nog een wandelingetje doen maar zowel Céleste als ikzelf hebben daar zeer weinig zin in. We pakken ons toch maar op en met onze laarzen aan trekken we het bos in. Uiteindelijk doet de frisse neus toch weer deugd en ben ik verbaasd dat het wandelen me zo makkelijk afgaat. Ook de spierpijn is vandaag niet voelbaar... misschien is er weer een mijlpaal bereikt?
's Avonds genieten we van lekkere verse omi-vol-au-vent en scampi's. Ik vermoed dat er iets bijzonders in het eten zat want de meisjes zijn nadien zo zot als een achterdeur. Uiteindelijk lukt het om hen rustig in bed te werken zodat omi en ik van een verse Thuis-aflevering kunnen genieten.
Opties voor morgen: naar het zwembad, naar de Sinterklaas-film of misschien naar Bokrijk? Het weer vandaag was hier alleszins helemaal niet zo slecht, hopelijk is dat morgen ook het geval!
Vandaag gaan we voor een paar dagen naar 't Klein Huisje. Het weer belooft niet echt geweldig te worden maar we verzinnen wel wat indoor-activiteiten.
Eerst geeft Bjorn ook de benedenverdieping een beurt en intussen maak ik de valiezen klaar. De auto zit rond 11u15 aardig vol en we vertrekken in de regen naar de Kempen.
Een dik uur later zijn we er, gelukkig hebben de kindjes zich prima gedragen op de achterbank. Het uitdrukken van de reistijd in kinderliedjes is een aanrader. Zo focussen ze zich op iets anders dan het feit dat ze zo lang in de auto moeten zitten.
De JBC is open vandaag en geeft mooie kortingen, ideaal want Céleste heeft nog een winterjas nodig en Axelle kan wat sous-pulls gebruiken. Bjorn doet wat hoofden draaien als hij zijn mond open doet, in Geel zijn ze geen West-Vlaams accent gewend blijkbaar!
Daarna brengen we een bezoekje aan oma in het rusthuis die heel blij is om ons te zien. Céleste leerde deze ochtend 3-letterwoordjes lezen en wil dat maar al te graag demonstreren aan haar overgrootmoeder.
Bjorn wil bij terugkeer nog een wandelingetje doen maar zowel Céleste als ikzelf hebben daar zeer weinig zin in. We pakken ons toch maar op en met onze laarzen aan trekken we het bos in. Uiteindelijk doet de frisse neus toch weer deugd en ben ik verbaasd dat het wandelen me zo makkelijk afgaat. Ook de spierpijn is vandaag niet voelbaar... misschien is er weer een mijlpaal bereikt?
's Avonds genieten we van lekkere verse omi-vol-au-vent en scampi's. Ik vermoed dat er iets bijzonders in het eten zat want de meisjes zijn nadien zo zot als een achterdeur. Uiteindelijk lukt het om hen rustig in bed te werken zodat omi en ik van een verse Thuis-aflevering kunnen genieten.
Opties voor morgen: naar het zwembad, naar de Sinterklaas-film of misschien naar Bokrijk? Het weer vandaag was hier alleszins helemaal niet zo slecht, hopelijk is dat morgen ook het geval!
woensdag 31 oktober 2012
woensdag 31 oktober 2012
Gisterenavond heb ik nog een half uurtje gefietst tijdens een 'Friends'-aflevering. Het uurverschil hangt nog wat in mijn lijf en bij de kindjes ook blijkbaar... Axelle is wakker om 6u. Ik probeer de meisjes toch nog tot 8u in bed te houden en da lukt. Tussendoor kan ik ook nog een tukje doen.
Vandaag belooft een mooie dag te worden maar binnenshuis is er werk aan de winkel... Na een douche en ontbijt is het tijd voor actie. De afwas, stoofvlees opzetten, bedden verversen, wasmachine doen draaien, slaapkamers boven goed afgestoft, gestofzuigd en gedweild... gelukkig houden de meisjes zich geweldig goed bezig en moet ik zelden tussenkomen.
Rond 13u30 en na een boterham leg ik de meisjes voor een middagdutje in bed. Céleste pruttelt even tegen maar slaapt uiteindelijk ook 1,5 uur... Ik geniet ook even van de rust op de zetel.
Om 16u is iedereen terug op en klaar om de Colruyt te plunderen... op 1 uur is de klus geklaard. Zelfs de winkeljuffrouw is positief over de meisjes. Het moet gezegd: ze zijn de laatste dagen bijzonder flink en maken heel weinig ruzie.
Bjorn is intussen thuis. Ik maak het poetswerk boven nog af in de badkamer en de wc en daarna kunnen we aan tafel. Axelle is vandaag (alweer) kabouter Kwebbel... haar mondje staat niet stil.
Na de afwas en nog maar eens een was ophangen is het tijd voor de zetel én Thuis!! Ik zal over 2 weken moeten afkicken want ik vermoed dat het volgen van mijn favoriete soap er dan niet meer van zal komen. 19 november is het zover... mijn eerste werkdag als 'nieuwe' mens !!
Morgen moet er beneden nog een stofzuiger en dweil passeren en is het tijd voor valiezen zodat we tegen de middag naar 't Klein Huisje in de Kempen kunnen vertrekken.
Vandaag belooft een mooie dag te worden maar binnenshuis is er werk aan de winkel... Na een douche en ontbijt is het tijd voor actie. De afwas, stoofvlees opzetten, bedden verversen, wasmachine doen draaien, slaapkamers boven goed afgestoft, gestofzuigd en gedweild... gelukkig houden de meisjes zich geweldig goed bezig en moet ik zelden tussenkomen.
Rond 13u30 en na een boterham leg ik de meisjes voor een middagdutje in bed. Céleste pruttelt even tegen maar slaapt uiteindelijk ook 1,5 uur... Ik geniet ook even van de rust op de zetel.
Om 16u is iedereen terug op en klaar om de Colruyt te plunderen... op 1 uur is de klus geklaard. Zelfs de winkeljuffrouw is positief over de meisjes. Het moet gezegd: ze zijn de laatste dagen bijzonder flink en maken heel weinig ruzie.
Bjorn is intussen thuis. Ik maak het poetswerk boven nog af in de badkamer en de wc en daarna kunnen we aan tafel. Axelle is vandaag (alweer) kabouter Kwebbel... haar mondje staat niet stil.
Na de afwas en nog maar eens een was ophangen is het tijd voor de zetel én Thuis!! Ik zal over 2 weken moeten afkicken want ik vermoed dat het volgen van mijn favoriete soap er dan niet meer van zal komen. 19 november is het zover... mijn eerste werkdag als 'nieuwe' mens !!
Morgen moet er beneden nog een stofzuiger en dweil passeren en is het tijd voor valiezen zodat we tegen de middag naar 't Klein Huisje in de Kempen kunnen vertrekken.
dinsdag 30 oktober 2012
Dinsdag 30 oktober 2012
Tweede dag vakantie en alweer zo'n druilerig weer. Deze middag komt de Tupperware-madam dus ik kan niet weg vandaag. Hopelijk kunnen de kindjes zich wat bezighouden.
de voormiddag passeert gelukkig rustig, zonder veel ruziemaken. De strijk doe ik zonder veel problemen. Ik zet me tussendoor af en toe een paar minuutjes achter de laptop en dat is telkens genoeg om op krachten te komen. De meisjes spelen met Barbie, kleuren zich te pletter en maken een Sinterklaasbrief.
Na de middag gaan ze allebei gewillig een dutje doen. Dat geeft mij ook even tijd om op adem te komen. De tupperware-dame komt intussen even langs om de uitleg te doen maar verder geniet ik van wat opgenomen programma's.
Céleste komt als eerste boven water na een dut van 1,5u. Ik kruip op mijn hometrainer in de hoop de pijn in mijn linkerknie weg te krijgen. Alweer een bijwerkingske.
Om 17u is Bjorn thuis, die doet deze week de dagdienst omdat hij opleiding krijgt. Net op tijd om nog eens naar de nieuwste aanwinst in de vriendenkliek te gaan kijken... eergisteren is Elliott geboren, een klein broertje voor Otis.
Al bij al niet zoveel gedaan vandaag, tenzij het in toom houden van twee kinderen bij slecht weer ook meetelt :). Anderzijds heb ik vandaag veel minder last dan gisteren, de kniepijn was al beter. Ook door het fietsen voel ik me nadien dikwijls beter.
Tot morgen!
de voormiddag passeert gelukkig rustig, zonder veel ruziemaken. De strijk doe ik zonder veel problemen. Ik zet me tussendoor af en toe een paar minuutjes achter de laptop en dat is telkens genoeg om op krachten te komen. De meisjes spelen met Barbie, kleuren zich te pletter en maken een Sinterklaasbrief.
Na de middag gaan ze allebei gewillig een dutje doen. Dat geeft mij ook even tijd om op adem te komen. De tupperware-dame komt intussen even langs om de uitleg te doen maar verder geniet ik van wat opgenomen programma's.
Céleste komt als eerste boven water na een dut van 1,5u. Ik kruip op mijn hometrainer in de hoop de pijn in mijn linkerknie weg te krijgen. Alweer een bijwerkingske.
Om 17u is Bjorn thuis, die doet deze week de dagdienst omdat hij opleiding krijgt. Net op tijd om nog eens naar de nieuwste aanwinst in de vriendenkliek te gaan kijken... eergisteren is Elliott geboren, een klein broertje voor Otis.
Al bij al niet zoveel gedaan vandaag, tenzij het in toom houden van twee kinderen bij slecht weer ook meetelt :). Anderzijds heb ik vandaag veel minder last dan gisteren, de kniepijn was al beter. Ook door het fietsen voel ik me nadien dikwijls beter.
Tot morgen!
dinsdag 25 september 2012
zo 2 sept - D-day + 46
Na een korte nacht zijn we al vroeg terug wakker. Moeke en vake verwachten ons aan tafel tegen de middag en voor Céleste staat er nog een verrassing op het programma.
De meisjes zijn blij ons te zien en na een aperitiefje genieten we van een heerlijk maal. Het vele rechtstaan van gisteren is wel voelbaar. Mijn lijf wil niet helemaal mee. Anderzijds had ik op voorhand afgebeld voor het feest van Valerie omdat ik ervan uitging dat ik nog niet voldoende zou gerevalideerd zijn! Ik ben blij dat ik er toch bij was!
Om 13u komen Lien en David toe. Bjorn, Céleste en David gaan deze middag naar de wedstrijd Club Brugge-Standard. Het belooft een spannende match te worden! Na een uitgebreide koffie keren Lien, Matteo, Axelle en ik terug naar Landegem. De kindjes gaan in bed en Lien en ik buigen ons over pav in het zesde jaar bso.
Na de match en veel file komen drie gelukkige club-supporters terug. Céleste scandeert luid 'blauw-zwart heeft gewonnen'! Ze heeft zich duidelijk geamuseerd, samen met haar vriendinnetje Louise die ook hevig fan is (via de ouders).
Morgen is de eerste schooldag dus de kindjes gaan vroeg naar bed... een nieuw ritme dient zich aan en het zal die eerste week wennen zijn!!
Morgen voor het eerst op controle! Ik moet zeggen dat ik zenuwachtig in slaap val... stel dat prof. Scheerlinck niet tevreden is of iets op de foto ziet dat niet ok is?? En hoe ziet het er allemaal uit??
Tot morgen!!
De meisjes zijn blij ons te zien en na een aperitiefje genieten we van een heerlijk maal. Het vele rechtstaan van gisteren is wel voelbaar. Mijn lijf wil niet helemaal mee. Anderzijds had ik op voorhand afgebeld voor het feest van Valerie omdat ik ervan uitging dat ik nog niet voldoende zou gerevalideerd zijn! Ik ben blij dat ik er toch bij was!
Om 13u komen Lien en David toe. Bjorn, Céleste en David gaan deze middag naar de wedstrijd Club Brugge-Standard. Het belooft een spannende match te worden! Na een uitgebreide koffie keren Lien, Matteo, Axelle en ik terug naar Landegem. De kindjes gaan in bed en Lien en ik buigen ons over pav in het zesde jaar bso.
Na de match en veel file komen drie gelukkige club-supporters terug. Céleste scandeert luid 'blauw-zwart heeft gewonnen'! Ze heeft zich duidelijk geamuseerd, samen met haar vriendinnetje Louise die ook hevig fan is (via de ouders).
Morgen is de eerste schooldag dus de kindjes gaan vroeg naar bed... een nieuw ritme dient zich aan en het zal die eerste week wennen zijn!!
Morgen voor het eerst op controle! Ik moet zeggen dat ik zenuwachtig in slaap val... stel dat prof. Scheerlinck niet tevreden is of iets op de foto ziet dat niet ok is?? En hoe ziet het er allemaal uit??
Tot morgen!!
maandag 24 september 2012
za 1 september - D-day +45
We zijn al vroeg uit de veren want we worden om 9u30 verwacht in Clouds in my coffee in Destelbergen. Dat is een nieuw koffiehuis waar je lekker kan ontbijten.
We hebben afgesproken met Evelyn, Saar en Maaike en hun gevolg. De kindjes krijgen een boterham met muizenstrontjes en chocomelk, wij genieten van vers beleg, verse yoghurt, een tas koffie en een lekkere boterkoek.
Het hippe, frisse interieur en het terras mét fietsjes voor de kindjes maken het helemaal af.
Na de brunch vinden we in een goedkope schoenwinkel turnpantoffels voor Céleste. De meisjes doen een dutje en dan is het tijd om naar Brugge te vertrekken. Vanavond vieren we de 30e verjaardag van Valerie met een gezellig tuinfeest en de meisjes gaan bij moeke en vake logeren.
Lange afstanden rijden is nog niet echt comfortabel, vooral omdat de koppeling van Bjorn zijn auto zwaar is. Ik moet mijn linkerbeen wat opheffen om telkens te verplaatsen dus ik heb liever dat Bjorn aan het stuur zit.
Het wordt een heel gezellig en lekker feestje! De warme beenhesp met frietjes smaken voortreffelijk! De cadeau is niet helemaal een verrassing (Anne zette Valerie ook bij de geadresseerden toen ze een mail stuurde) maar dat zorgt alleen maar voor meer hilariteit. Tien jaar geleden studeerden we samen af en nog steeds wordt de vriendschap in ere gehouden.
Het wordt een korte nacht want morgenmiddag worden we in Oedelem verwacht!
Slaap lekker!
We hebben afgesproken met Evelyn, Saar en Maaike en hun gevolg. De kindjes krijgen een boterham met muizenstrontjes en chocomelk, wij genieten van vers beleg, verse yoghurt, een tas koffie en een lekkere boterkoek.
Het hippe, frisse interieur en het terras mét fietsjes voor de kindjes maken het helemaal af.
 |
Lange afstanden rijden is nog niet echt comfortabel, vooral omdat de koppeling van Bjorn zijn auto zwaar is. Ik moet mijn linkerbeen wat opheffen om telkens te verplaatsen dus ik heb liever dat Bjorn aan het stuur zit.
 |
| De 5 Artevelde-vriendinnen met het feestvarken in het midden! |
Het wordt een korte nacht want morgenmiddag worden we in Oedelem verwacht!
Slaap lekker!
do 30 aug & vrij 31 aug - D-day +43 +44
Nu de kindjes er niet zijn, hoop ik lang te kunnen uitslapen maar jammer genoeg komt daar niet veel van in huis.
Een nacht stilliggen blijft een opgave. Maar zoals gewoonlijk is de pijn snel over als ik opsta. Dat was vroeger wel anders. Het eerste kwartier na het opstaan ging voorheen zeer moeizaam, stijf en pijnlijk. Tegen dat de ochtendroutine achter de rug was en ik in mijn auto zat, was ik doodmoe en buiten adem door de inspanningen.
Die tijd is gelukkig voorbij!
De dag passeert rustig en ik behalve wat schoolwerk en genieten van een rustig dagje gebeurt er niet veel.
Op vrijdagochtend ga ik langs Bob langs voor wat oefeningen en hoewel woensdag een lastige dag was ben ik intussen gerecupereerd en gaat het goed.
Om 16u zijn de kindjes terug thuis met moeke en vake want vandaag is openklasdag in de Berenboot! De meisjes mogen hun klasje gaan ontdekken.
We wandelen te voet naar de school en ook moeke is opgetogen over mijn vooruitgang. Het eindje naar school is nochtans nog erg vermoeiend. De spieren aan de voorkant van mijn heup verzuren snel en voelen dan te kort aan.
We gaan eerst naar de klas van Céleste kijken en daar is het een blij weerzien met vriendinnetje Louise.
Juf Sara geeft de nodige papieren mee en daarna is Axelle zeer benieuwd naar haar klasje. Juf Evelyn heet ons welkom en al snel wordt de poppenhoek omgebouwd. Er is zelfs een heuse 'computer'.
De kindjes lopen binnen en buiten en na een half uur komt Axelle al met een zwarte broek (die eerst wit was) terug binnen... gevallen in een plas.
We krijgen nog een drankje in de refter. Ook hier zijn veel mensen die willen weten hoe het gaat en ik ben blij om een positief verhaal te kunnen vertellen!
Moeke en vake zijn intussen terug gekeerd naar huis en na ons drankje keren ook de meisjes en ik terug naar huis. Ze zijn allebei heel enthousiast en kunnen niet wachten tot maandag! Hopelijk blijft hun enthousiasme duren.
Bjorn heeft nog steeds de late dus ik heb alweer een rustig avondje voor de boeg. Het wordt een druk weekend (met een leuke verrassing voor Céleste).
Tot morgen!
Een nacht stilliggen blijft een opgave. Maar zoals gewoonlijk is de pijn snel over als ik opsta. Dat was vroeger wel anders. Het eerste kwartier na het opstaan ging voorheen zeer moeizaam, stijf en pijnlijk. Tegen dat de ochtendroutine achter de rug was en ik in mijn auto zat, was ik doodmoe en buiten adem door de inspanningen.
Die tijd is gelukkig voorbij!
De dag passeert rustig en ik behalve wat schoolwerk en genieten van een rustig dagje gebeurt er niet veel.
Op vrijdagochtend ga ik langs Bob langs voor wat oefeningen en hoewel woensdag een lastige dag was ben ik intussen gerecupereerd en gaat het goed.
Om 16u zijn de kindjes terug thuis met moeke en vake want vandaag is openklasdag in de Berenboot! De meisjes mogen hun klasje gaan ontdekken.
We wandelen te voet naar de school en ook moeke is opgetogen over mijn vooruitgang. Het eindje naar school is nochtans nog erg vermoeiend. De spieren aan de voorkant van mijn heup verzuren snel en voelen dan te kort aan.
We gaan eerst naar de klas van Céleste kijken en daar is het een blij weerzien met vriendinnetje Louise.
De kindjes lopen binnen en buiten en na een half uur komt Axelle al met een zwarte broek (die eerst wit was) terug binnen... gevallen in een plas.
Moeke en vake zijn intussen terug gekeerd naar huis en na ons drankje keren ook de meisjes en ik terug naar huis. Ze zijn allebei heel enthousiast en kunnen niet wachten tot maandag! Hopelijk blijft hun enthousiasme duren.
Bjorn heeft nog steeds de late dus ik heb alweer een rustig avondje voor de boeg. Het wordt een druk weekend (met een leuke verrassing voor Céleste).
Tot morgen!
donderdag 20 september 2012
woe 29 aug - D-day +42
Deze ochtend ben ik weer veel te vroeg wakker door de spierpijn. Ik sta dan maar vroeg op en werk wat voor school. Voor opruimwerk had ik begin juli helemaal geen energie of zin meer dus dat moet nu gebeuren.
Alweer een belangrijke dag vandaag: de lastige flebietkousen mogen in de kast blijven en de spuitjes liggen ook aan de kant. We zijn zes weken ver, een mijlpaal is bereikt!
Nadat de meisjes zijn gedoucht en aangekleed ontbijten we samen. Ik maak intussen een picknick klaar. Deze middag gaan we genieten van het mooie weer in de Brielmeersen, samen met Ellen, Lore en Anne.
Na een tussenstop op school ivm vakantietaken en een babbeltje aldaar, rijden we richting speeltuin. We zijn de eersten en de meisjes leven zich ten volle uit. Het is nog kalm en ik vind snel een grote picknicktafel waar we ons installeren. Ellen en Lore zijn even later daar, Anne heeft wat vertraging door schoolwerk. Na de lunch is er tijd voor een ijsje. Anne verzint opdrachtjes waarbij ze een snoepje kunnen winnen. Er wordt bijzonder veel geschommeld en wij dames kletsen bij.
Rond 16u wordt het drukker en is iedereen moe gespeeld dus keren we terug naar huis. Als de auto is uitgeladen moet ik alweer bijpuffen. Niets doen een hele middag is lastiger dan gedacht. Het is niet zozeer pijn maar mijn lijf wil niet meer mee. Gelukkig houden de meisjes zich goed bezig.
Bjorn heeft voorbereidingen getroffen voor het avondeten zodat het klaarmaken nog maar weinig werk is. De Bellewaerde-plannen worden intussen telefonisch opgeborgen door het voorspelde slechte weer... pff, wat moet ik verzinnen om die twee morgen bezig te houden?? En dan komt er een fijn telefoontje. Moeke belt nog om te vragen of de meisjes dan niet gewoon bij hen mogen komen logeren, fine by me! Dan kan ik mijn schoolwerk nog wat doorgeven en het rustiger aandoen. Na het eten (meisjes eten superflink!) en de afwas stop ik hen nog onder de douche, pak wat kleren in en even later vertrekken ze met een grote glimlach.... ik zal ze missen maar hen bezig houden is vermoeiend.
Daarna probeer ik de blog nog wat bij te houden tot mijn ventje thuis is!
Slaap (hopelijk) rustig én lang!!
Alweer een belangrijke dag vandaag: de lastige flebietkousen mogen in de kast blijven en de spuitjes liggen ook aan de kant. We zijn zes weken ver, een mijlpaal is bereikt!
Nadat de meisjes zijn gedoucht en aangekleed ontbijten we samen. Ik maak intussen een picknick klaar. Deze middag gaan we genieten van het mooie weer in de Brielmeersen, samen met Ellen, Lore en Anne.
Rond 16u wordt het drukker en is iedereen moe gespeeld dus keren we terug naar huis. Als de auto is uitgeladen moet ik alweer bijpuffen. Niets doen een hele middag is lastiger dan gedacht. Het is niet zozeer pijn maar mijn lijf wil niet meer mee. Gelukkig houden de meisjes zich goed bezig.
Bjorn heeft voorbereidingen getroffen voor het avondeten zodat het klaarmaken nog maar weinig werk is. De Bellewaerde-plannen worden intussen telefonisch opgeborgen door het voorspelde slechte weer... pff, wat moet ik verzinnen om die twee morgen bezig te houden?? En dan komt er een fijn telefoontje. Moeke belt nog om te vragen of de meisjes dan niet gewoon bij hen mogen komen logeren, fine by me! Dan kan ik mijn schoolwerk nog wat doorgeven en het rustiger aandoen. Na het eten (meisjes eten superflink!) en de afwas stop ik hen nog onder de douche, pak wat kleren in en even later vertrekken ze met een grote glimlach.... ik zal ze missen maar hen bezig houden is vermoeiend.
Daarna probeer ik de blog nog wat bij te houden tot mijn ventje thuis is!
Slaap (hopelijk) rustig én lang!!
maandag 17 september 2012
di 28 aug - D-day +41
Oh wat een vreselijke nacht. Ik word om 5 uur wakker van de spierpijn. Dat been is zo aanwezig dat ik niet kan blijven liggen en ik besluit dan maar om even naar beneden te gaan zodat Bjorn verder kan slapen.
Figaro is ook al een aantal dagen niet terug naar huis gekomen en ik begin me daarover wat zorgen te maken. Na een beetje rondlopen en een pijnstiller kruip ik er terug in en val rond 6u30 terug in slaap.
De kindjes zijn een uur later wakker en Bjorn neemt ze stilletjes mee naar beneden zodat ik nog wat kan blijven liggen. Als ik er uiteindelijk uit geraak is het toch rushen: meisjeshaar is mijn taak en ik moet om 10u al bij Bob zijn.
Vandaag is D-day! Door een late mail van de directie gisterenavond weet ik dat ik met mijn materiaal naar school mag komen. Voor pav zal Tinneke mij vervangen, voor wiskunde zal een nieuwe collega mijn twee klassen overnemen.
Omdat ik deze voormiddag weg moet, mogen de meisjes naar Louise gaan spelen. Ik ben net op tijd bij Bob maar de oefeningen lukken bijlange niet zoals ik wil. De spierpijn houdt me tegen, soms moet ik ook echt zoeken hoe ik een oefening moet doen. Bob is evenwel nieuwsgierig naar de reactie van de prof komende maandag, ik ook! Ik zal dan voor het eerst een RX zien!!
Daarna rij ik door naar de juwelier voor mijn armbandje dat ik bij de geboorte van Axelle kreeg... ik heb het hoop en al drie keer aan gehad maar bij de minste strubbeling breekt het. Hopelijk is het nu definitief hersteld!
Daarna race ik door naar Deinze. De personeelsvergadering is al even ten einde maar ik ben nog net op tijd voor de receptie. Mijn nieuw t-shirt dat ik gisteren van collega Pascale kreeg, valt direct op. (opdruk: high heels, high hopes is zeer toepasselijk). Mijn kruk parkeer ik in de studio want zonder begint intussen ook te lukken.
Mijn twee vervangers staan te wachten maar veel collega's willen ook weten hoe het gaat. Mijn verhaal is dikwijls hetzelfde: een blinde die kan zien en ik ben als herboren zijn zinnetjes die ik maar blijf herhalen. Ik voel mij echt zoveel beter dan tevoren en blijkbaar is dat ook zichtbaar.
Ik probeer aan Elke, die me zal vervangen in 4stw3 en 4stw4, op korte tijd zoveel mogelijk uit te leggen. Het overrompelt haar een beetje maar ik probeer haar toch gerust te stellen. Het is de 4e keer dat ik die uitleg doe (2 keer zwanger, 2 keer thuis met mijn heup) en ik heb de indruk dat ze het toch wel ziet zitten. Om 13u heb ik genoeg verteld en trek ik met Tinneke richting Landegem.
Op weg naar huis, pik ik Axelle eerst op zodat ze thuis een slaapje kan doen.
Na een boterhammeke haal ik mijn mappen pav boven en overlopen we alles wat ze moet weten. Hoewel ik een goed uur voorzien had, zijn we bijna 2 uur bezig eer alles is doorverteld.
Ik ben een beetje moe van het getrot van vandaag dus de zetel doet goed. Axelle weet zich prima alleen bezig te houden.
Na een rusteke wandel ik met Axelle naar Baloe voor een babbeltje met Anja en/of Sabine. Onderweg zoeken we tevergeefs naar Figaro. Ik zou intussen 1 km non-stop moeten kunnen wandelen maar met kindjes in huis is oefenen niet evident. Anja is van dienst en in het zonnetje kletsen we een beetje bij.
Op terugweg word ik gewaarschuwd door buurvrouw Evelien dat de alarmtoestand is afgekondigd in onze straat omdat ik vermist word. Alexandra en Louise komen Céleste afzetten en intussen is heel de buurt op zoek naar mij omdat er niemand thuis is. Mijn gsm (met 20 gemiste oproepen) ligt binnen en de ontvangst is hartelijk als we uiteindelijk de bocht omkomen in Eggenbos.
Het verdriet na het vertrek van Louise is groot maar de avond verloopt verder zeer rustig. Als ze in bed liggen, is de opluchtig wel groot. Het blijft vermoeiend om hen de baas te kunnen 's avonds!
Hopelijk ben ik morgen niet zo vroeg wakker!
Slaap lekker!
Figaro is ook al een aantal dagen niet terug naar huis gekomen en ik begin me daarover wat zorgen te maken. Na een beetje rondlopen en een pijnstiller kruip ik er terug in en val rond 6u30 terug in slaap.
De kindjes zijn een uur later wakker en Bjorn neemt ze stilletjes mee naar beneden zodat ik nog wat kan blijven liggen. Als ik er uiteindelijk uit geraak is het toch rushen: meisjeshaar is mijn taak en ik moet om 10u al bij Bob zijn.
Vandaag is D-day! Door een late mail van de directie gisterenavond weet ik dat ik met mijn materiaal naar school mag komen. Voor pav zal Tinneke mij vervangen, voor wiskunde zal een nieuwe collega mijn twee klassen overnemen.
Omdat ik deze voormiddag weg moet, mogen de meisjes naar Louise gaan spelen. Ik ben net op tijd bij Bob maar de oefeningen lukken bijlange niet zoals ik wil. De spierpijn houdt me tegen, soms moet ik ook echt zoeken hoe ik een oefening moet doen. Bob is evenwel nieuwsgierig naar de reactie van de prof komende maandag, ik ook! Ik zal dan voor het eerst een RX zien!!
Daarna rij ik door naar de juwelier voor mijn armbandje dat ik bij de geboorte van Axelle kreeg... ik heb het hoop en al drie keer aan gehad maar bij de minste strubbeling breekt het. Hopelijk is het nu definitief hersteld!
Daarna race ik door naar Deinze. De personeelsvergadering is al even ten einde maar ik ben nog net op tijd voor de receptie. Mijn nieuw t-shirt dat ik gisteren van collega Pascale kreeg, valt direct op. (opdruk: high heels, high hopes is zeer toepasselijk). Mijn kruk parkeer ik in de studio want zonder begint intussen ook te lukken.
Mijn twee vervangers staan te wachten maar veel collega's willen ook weten hoe het gaat. Mijn verhaal is dikwijls hetzelfde: een blinde die kan zien en ik ben als herboren zijn zinnetjes die ik maar blijf herhalen. Ik voel mij echt zoveel beter dan tevoren en blijkbaar is dat ook zichtbaar.
Ik probeer aan Elke, die me zal vervangen in 4stw3 en 4stw4, op korte tijd zoveel mogelijk uit te leggen. Het overrompelt haar een beetje maar ik probeer haar toch gerust te stellen. Het is de 4e keer dat ik die uitleg doe (2 keer zwanger, 2 keer thuis met mijn heup) en ik heb de indruk dat ze het toch wel ziet zitten. Om 13u heb ik genoeg verteld en trek ik met Tinneke richting Landegem.
Op weg naar huis, pik ik Axelle eerst op zodat ze thuis een slaapje kan doen.
Na een boterhammeke haal ik mijn mappen pav boven en overlopen we alles wat ze moet weten. Hoewel ik een goed uur voorzien had, zijn we bijna 2 uur bezig eer alles is doorverteld.
Ik ben een beetje moe van het getrot van vandaag dus de zetel doet goed. Axelle weet zich prima alleen bezig te houden.
Na een rusteke wandel ik met Axelle naar Baloe voor een babbeltje met Anja en/of Sabine. Onderweg zoeken we tevergeefs naar Figaro. Ik zou intussen 1 km non-stop moeten kunnen wandelen maar met kindjes in huis is oefenen niet evident. Anja is van dienst en in het zonnetje kletsen we een beetje bij.
Op terugweg word ik gewaarschuwd door buurvrouw Evelien dat de alarmtoestand is afgekondigd in onze straat omdat ik vermist word. Alexandra en Louise komen Céleste afzetten en intussen is heel de buurt op zoek naar mij omdat er niemand thuis is. Mijn gsm (met 20 gemiste oproepen) ligt binnen en de ontvangst is hartelijk als we uiteindelijk de bocht omkomen in Eggenbos.
Het verdriet na het vertrek van Louise is groot maar de avond verloopt verder zeer rustig. Als ze in bed liggen, is de opluchtig wel groot. Het blijft vermoeiend om hen de baas te kunnen 's avonds!
Hopelijk ben ik morgen niet zo vroeg wakker!
Slaap lekker!
Abonneren op:
Posts (Atom)