vrijdag 2 november 2012

Vandaag belooft een regenachtige dag te worden maar in de Kempen moet je dat altijd met een korreltje zout nemen. De dag begint bijzonder droog dus na een douche (dat duurt eventjes met maar één badkamer en 6 personen) is het tijd voor een wandeling.

 

 Opa heeft de graven van zijn grootouders opgepoetst ter gelegenheid van Allerheiligen en dus wandelen we door het bos richting kerkhof. Onderweg gaan we op zoek naar paddenstoelen en mooie bladeren. Dankzij de chrysanten ziet het kerkhof er bijzonder kleurrijk uit.

Aan het graf van Louis Gilis en Maria Bourbon worden vijf generaties herenigd. Voor Céleste is het moeilijk te vatten dat het mijn overgrootouders zijn die hier begraven liggen. 

5 generaties bij elkaar

Hoewel ik de wandeling nu begin te voelen - de spieren rond mijn  heup trekken serieus tegen - stappen we verder naar het dorp voor een natje. De eerste gluhwein van het seizoen smaakt!

Via de lokale speeltuin en het huis van Katleen van K3 (jaja, er zijn ook bv's in Eindhout!) wandelen we terug. Dankzij de repos in het cafeetje gaat het stappen weer veel beter. Van zo snel opladen was vroeger helemaal geen sprake.

Thuis wachten de bollen met krieken en verse tomatensoep met ballekes. De meisjes gaan nadien voor een dutje in bed en dan is het tijd voor het zwembad! Intussen regent het ook in de Kempen dus het is er gezellig druk. Ik durf na de operatie nog niet op de grote glijbanen te gaan dus Bjorn neemt de meisjes om de beurt mee. De meisjes zijn echte waterratjes! Céleste heeft haar watervrees dankzij de zwemclub overwonnen en is op weg om te leren zwemmen.

Rond half zeven zijn we terug en na een douche maken Bjorn en ik ons klaar voor de eerste tête-à-tête sinds héél lang. Bjorn ontdekte een brasserie in Geel, die afgeladen vol zit (150 couverts!!) en een superleuk concept hebben voor 30'ers. We genieten 200%. Alleen bij de voor en na foto van mijn bord kan je het spelletjes 'zoek de 5 verschillen' spelen want je ziet amper dat ik gegeten heb. Ik koos voor Steppegras (heel fijne frietjes) maar wat een hoeveelheid!! De ober geeft toe dat zelfs grote mannen zo'n bord niet op krijgen!

Vandaag stond ik toch weer versteld dat ik zo snel recupereer als ik spierpijn krijg. Een grote stap vooruit in vergelijking met een maand geleden!
We duimen dat Frank Deboosere het voor morgen weer bij het verkeerde einde heeft!