De meisjes zijn vroeg uit de veren... de wekker krijgt geen kans om af te gaan. Het ochtendritueel gaat vlotjes, Bjorn is er deze ochtend aangezien hij vandaag de late shift doet.
Normaal is het de hele week een dagshift voor opleiding maar vandaag is een uitzondering. Mijn uitstapje met vriendinnen vanavond zit er dus helaas niet in.
De ochtend bestaat vooral uit speelgoed opruimen (er zal toch echt wat moeten verdwijnen voor de Sint kan langskomen) en een uurtje fietsen op de hometrainer. De kine van gisteren en vooral het door de knieën gaan en terug recht komen heeft ervoor gezorgd dat mijn spieren weer serieus stijf zijn.
Deze middag is er de bijscholing dus nadat ik de kindjes van school heb afgehaald en omi er is, vertrek ik vliegensvlug richting Deinze. Over de 11 km doe ik maar liefst een half uur door een omleiding en een lossend vrachtschip. Ik ben gelukkig net op tijd.
Het is een prettig weerzien met collega's. We mogen elkaar afstoffen, ademhalingsoefeningen doen en leren hoe we onze tijd beter kunnen indelen. We moeten ook de film van een dag lesgeven voor onze ogen laten draaien en nadenken over onze gevoelens bij elke dagfase, wat onze energie wegvreet en hoe we energie opdoen gedurende de dag.
Een hele moeilijke opdracht vind ik... als ik aan mijn laatste werkende weken van vorig schooljaar denk, voel ik alleen maar de pijn van toen. Ik heb aan die maanden voor de operatie niet meer willen denken, die zitten ergens in een doosje op slot. Nu dat doosje open gaat krijg ik het ineens moeilijk.
Dan maar denken aan 19 november, mijn eerste werkdag, hoe zal zo'n dag verlopen? Ook dat zorgt voor verwarring want ik heb er geen idee van hoe dat zal zijn. Ik heb er zelfs wat schrik van. Want hoewel ik me thuis best goed voel en meer en meer kan, hoop ik dat die positieve trend blijft, ook als ik terug aan de slag ga. De operatie was een beetje de laatste optie dus als het gaan werken niet lukt zoals verhoopt.... tjah.
Gelukkig onthou ik ook veel positieve dingen van deze workshop.... en er is een vangnet van collega's wat de eerste stappen natuurlijk zal verzachten.
Als ik thuiskom heb ik zelfs precies meer energie. De kindjes spelen na de turnles nog een uurtje bij de buurkindjes en dat geeft mij tijd om allerlei kleine karweitjes op te knappen. Na het avondmaal gaan de meisjes gedwee naar boven en mijn goed voornemen van deze middag om hen elke avond voor te lezen wordt in de praktijk omgezet. Het zorgt er bovendien voor dat ze veel makkelijker inslapen.
Morgen zijn we met ons drietjes weer home alone want Bjorn heeft een avondje Brugs voetbal op het programma met de 'moaten'. Benieuwd of het beter zal lukken zonder Leekens!
Slaapwel x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten