Een nacht stilliggen blijft een opgave. Maar zoals gewoonlijk is de pijn snel over als ik opsta. Dat was vroeger wel anders. Het eerste kwartier na het opstaan ging voorheen zeer moeizaam, stijf en pijnlijk. Tegen dat de ochtendroutine achter de rug was en ik in mijn auto zat, was ik doodmoe en buiten adem door de inspanningen.
Die tijd is gelukkig voorbij!
De dag passeert rustig en ik behalve wat schoolwerk en genieten van een rustig dagje gebeurt er niet veel.
Op vrijdagochtend ga ik langs Bob langs voor wat oefeningen en hoewel woensdag een lastige dag was ben ik intussen gerecupereerd en gaat het goed.
Om 16u zijn de kindjes terug thuis met moeke en vake want vandaag is openklasdag in de Berenboot! De meisjes mogen hun klasje gaan ontdekken.
We wandelen te voet naar de school en ook moeke is opgetogen over mijn vooruitgang. Het eindje naar school is nochtans nog erg vermoeiend. De spieren aan de voorkant van mijn heup verzuren snel en voelen dan te kort aan.
We gaan eerst naar de klas van Céleste kijken en daar is het een blij weerzien met vriendinnetje Louise.
De kindjes lopen binnen en buiten en na een half uur komt Axelle al met een zwarte broek (die eerst wit was) terug binnen... gevallen in een plas.
Moeke en vake zijn intussen terug gekeerd naar huis en na ons drankje keren ook de meisjes en ik terug naar huis. Ze zijn allebei heel enthousiast en kunnen niet wachten tot maandag! Hopelijk blijft hun enthousiasme duren.
Bjorn heeft nog steeds de late dus ik heb alweer een rustig avondje voor de boeg. Het wordt een druk weekend (met een leuke verrassing voor Céleste).
Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten