woe 29 aug - D-day +42

Deze ochtend ben ik weer veel te vroeg wakker door de spierpijn. Ik sta dan maar vroeg op en werk wat voor school. Voor opruimwerk had ik begin juli helemaal geen energie of zin meer dus dat moet nu gebeuren.

Alweer een belangrijke dag vandaag: de lastige flebietkousen mogen in de kast blijven en de spuitjes liggen ook aan de kant. We zijn zes weken ver, een mijlpaal is bereikt!

Nadat de meisjes zijn gedoucht en aangekleed ontbijten we samen. Ik maak intussen een picknick klaar. Deze middag gaan we genieten van het mooie weer in de Brielmeersen, samen met Ellen, Lore en Anne.

Na een tussenstop op school ivm vakantietaken en een babbeltje aldaar, rijden we richting speeltuin. We zijn de eersten en de meisjes leven zich ten volle uit. Het is nog kalm en ik vind snel een grote picknicktafel waar we ons installeren. Ellen en Lore zijn even later daar, Anne heeft wat vertraging door schoolwerk. Na de lunch is er tijd voor een ijsje. Anne verzint opdrachtjes waarbij ze een snoepje kunnen winnen. Er wordt bijzonder veel geschommeld en wij dames kletsen bij. 

Rond 16u wordt het drukker en is iedereen moe gespeeld dus keren we terug naar huis. Als de auto is uitgeladen moet ik alweer bijpuffen. Niets doen een hele middag is lastiger dan gedacht. Het is niet zozeer pijn maar mijn lijf wil niet meer mee. Gelukkig houden de meisjes zich goed bezig.

Bjorn heeft voorbereidingen getroffen voor het avondeten zodat het klaarmaken nog maar weinig werk is. De Bellewaerde-plannen worden intussen telefonisch opgeborgen door het voorspelde slechte weer... pff, wat moet ik verzinnen om die twee morgen bezig te houden?? En dan komt er een fijn telefoontje. Moeke belt nog om te vragen of de meisjes dan niet gewoon bij hen mogen komen logeren, fine by me! Dan kan ik mijn schoolwerk nog wat doorgeven en het rustiger aandoen. Na het eten (meisjes eten superflink!) en de afwas stop ik hen nog onder de douche, pak wat kleren in en even later vertrekken ze met een grote glimlach.... ik zal ze missen maar hen bezig houden is vermoeiend.

Daarna probeer ik de blog nog wat bij te houden tot mijn ventje thuis is! 

Slaap (hopelijk) rustig én lang!!