zo 2 sept - D-day + 46

Na een korte nacht zijn we al vroeg terug wakker. Moeke en vake verwachten ons aan tafel tegen de middag en voor Céleste staat er nog een verrassing op het programma.

De meisjes zijn blij ons te zien en na een aperitiefje genieten we van een heerlijk maal. Het vele rechtstaan van gisteren is wel voelbaar. Mijn lijf wil niet helemaal mee. Anderzijds had ik op voorhand afgebeld voor het feest van Valerie omdat ik ervan uitging dat ik nog niet voldoende zou gerevalideerd zijn! Ik ben blij dat ik er toch bij was!

Om 13u komen Lien en David toe. Bjorn, Céleste en David gaan deze middag naar de wedstrijd Club Brugge-Standard. Het belooft een spannende match te worden! Na een uitgebreide koffie keren Lien, Matteo, Axelle en ik terug naar Landegem. De kindjes gaan in bed en Lien en ik buigen ons over pav in het zesde jaar bso.

Na de match en veel file komen drie gelukkige club-supporters terug. Céleste scandeert luid 'blauw-zwart heeft gewonnen'! Ze heeft zich duidelijk geamuseerd, samen met haar vriendinnetje Louise die ook hevig fan is (via de ouders).

Morgen is de eerste schooldag dus de kindjes gaan vroeg naar bed... een nieuw ritme dient zich aan en het zal die eerste week wennen zijn!!

Morgen voor het eerst op controle! Ik moet zeggen dat ik zenuwachtig in slaap val... stel dat prof. Scheerlinck niet tevreden is of iets op de foto ziet dat niet ok is?? En hoe ziet het er allemaal uit??

Tot morgen!!




 

za 1 september - D-day +45

We zijn al vroeg uit de veren want we worden om 9u30 verwacht in Clouds in my coffee in Destelbergen. Dat is een nieuw koffiehuis waar je lekker kan ontbijten.

We hebben afgesproken met Evelyn, Saar en Maaike en hun gevolg. De kindjes krijgen een boterham met muizenstrontjes en chocomelk, wij genieten van vers beleg, verse yoghurt, een tas koffie en een lekkere boterkoek.
Het hippe, frisse interieur en het terras mét fietsjes voor de kindjes maken het helemaal af.

Na de brunch vinden we in een goedkope schoenwinkel turnpantoffels voor Céleste. De meisjes doen een dutje en dan is het tijd om naar Brugge te vertrekken. Vanavond vieren we de 30e verjaardag van Valerie met een gezellig tuinfeest en de meisjes gaan bij moeke en vake logeren.

Lange afstanden rijden is nog niet echt comfortabel, vooral omdat de koppeling van Bjorn zijn auto zwaar is. Ik moet mijn linkerbeen wat opheffen om telkens te verplaatsen dus ik heb liever dat Bjorn aan het stuur zit.

De 5 Artevelde-vriendinnen met het feestvarken in het midden!

Het wordt een heel gezellig en lekker feestje! De warme beenhesp met frietjes smaken voortreffelijk! De cadeau is niet helemaal een verrassing (Anne zette Valerie ook bij de geadresseerden toen ze een mail stuurde) maar dat zorgt alleen maar voor meer hilariteit. Tien jaar geleden studeerden we samen af en nog steeds wordt de vriendschap in ere gehouden. 

Het wordt een korte nacht want morgenmiddag worden we in Oedelem verwacht! 

Slaap lekker!

do 30 aug & vrij 31 aug - D-day +43 +44

Nu de kindjes er niet zijn, hoop ik lang te kunnen uitslapen maar jammer genoeg komt daar niet veel van in huis.

Een nacht stilliggen blijft een opgave. Maar zoals gewoonlijk is de pijn snel over als ik opsta. Dat was vroeger wel anders. Het eerste kwartier na het opstaan ging voorheen zeer moeizaam, stijf en pijnlijk. Tegen dat de ochtendroutine achter de rug was en ik in mijn auto zat, was ik doodmoe en buiten adem door de inspanningen. 
Die tijd is gelukkig voorbij!

De dag passeert rustig en ik behalve wat schoolwerk en genieten van een rustig dagje gebeurt er niet veel. 

Op vrijdagochtend ga ik langs Bob langs voor wat oefeningen en hoewel woensdag een lastige dag was ben ik intussen gerecupereerd en gaat het goed.

Om 16u zijn de kindjes terug thuis met moeke en vake want vandaag is openklasdag in de Berenboot! De meisjes mogen hun klasje gaan ontdekken. 
We wandelen te voet naar de school en ook moeke is opgetogen over mijn vooruitgang. Het eindje naar school is nochtans nog erg vermoeiend. De spieren aan de voorkant van mijn heup verzuren snel en voelen dan te kort aan. 

We gaan eerst naar de klas van Céleste kijken en daar is het een blij weerzien met vriendinnetje Louise. 

Juf Sara geeft de nodige papieren mee en daarna is Axelle zeer benieuwd naar haar klasje. Juf Evelyn heet ons welkom en al snel wordt de poppenhoek omgebouwd. Er is zelfs een heuse 'computer'.
De kindjes lopen binnen en buiten en na een half uur komt Axelle al met een zwarte broek (die eerst wit was) terug binnen... gevallen in een plas. 

We krijgen nog een drankje in de refter. Ook hier zijn veel mensen die willen weten hoe het gaat en ik ben blij om een positief verhaal te kunnen vertellen!

Moeke en vake zijn intussen terug gekeerd naar huis en na ons drankje keren ook de meisjes en ik terug naar huis. Ze zijn allebei heel enthousiast en kunnen niet wachten tot maandag! Hopelijk blijft hun enthousiasme duren.

Bjorn heeft nog steeds de late dus ik heb alweer een rustig avondje voor de boeg. Het wordt een druk weekend (met een leuke verrassing voor Céleste).

Tot morgen!

 

 

 

woe 29 aug - D-day +42

Deze ochtend ben ik weer veel te vroeg wakker door de spierpijn. Ik sta dan maar vroeg op en werk wat voor school. Voor opruimwerk had ik begin juli helemaal geen energie of zin meer dus dat moet nu gebeuren.

Alweer een belangrijke dag vandaag: de lastige flebietkousen mogen in de kast blijven en de spuitjes liggen ook aan de kant. We zijn zes weken ver, een mijlpaal is bereikt!

Nadat de meisjes zijn gedoucht en aangekleed ontbijten we samen. Ik maak intussen een picknick klaar. Deze middag gaan we genieten van het mooie weer in de Brielmeersen, samen met Ellen, Lore en Anne.

Na een tussenstop op school ivm vakantietaken en een babbeltje aldaar, rijden we richting speeltuin. We zijn de eersten en de meisjes leven zich ten volle uit. Het is nog kalm en ik vind snel een grote picknicktafel waar we ons installeren. Ellen en Lore zijn even later daar, Anne heeft wat vertraging door schoolwerk. Na de lunch is er tijd voor een ijsje. Anne verzint opdrachtjes waarbij ze een snoepje kunnen winnen. Er wordt bijzonder veel geschommeld en wij dames kletsen bij. 

Rond 16u wordt het drukker en is iedereen moe gespeeld dus keren we terug naar huis. Als de auto is uitgeladen moet ik alweer bijpuffen. Niets doen een hele middag is lastiger dan gedacht. Het is niet zozeer pijn maar mijn lijf wil niet meer mee. Gelukkig houden de meisjes zich goed bezig.

Bjorn heeft voorbereidingen getroffen voor het avondeten zodat het klaarmaken nog maar weinig werk is. De Bellewaerde-plannen worden intussen telefonisch opgeborgen door het voorspelde slechte weer... pff, wat moet ik verzinnen om die twee morgen bezig te houden?? En dan komt er een fijn telefoontje. Moeke belt nog om te vragen of de meisjes dan niet gewoon bij hen mogen komen logeren, fine by me! Dan kan ik mijn schoolwerk nog wat doorgeven en het rustiger aandoen. Na het eten (meisjes eten superflink!) en de afwas stop ik hen nog onder de douche, pak wat kleren in en even later vertrekken ze met een grote glimlach.... ik zal ze missen maar hen bezig houden is vermoeiend.

Daarna probeer ik de blog nog wat bij te houden tot mijn ventje thuis is! 

Slaap (hopelijk) rustig én lang!!

di 28 aug - D-day +41

Oh wat een vreselijke nacht. Ik word om 5 uur wakker van de spierpijn. Dat been is zo aanwezig dat ik niet kan blijven liggen en ik besluit dan maar om even naar beneden te gaan zodat Bjorn verder kan slapen. 
Figaro is ook al een aantal dagen niet terug naar huis gekomen en ik begin me daarover wat zorgen te maken. Na een beetje rondlopen en een pijnstiller kruip ik er terug in en val rond 6u30 terug in slaap. 

De kindjes zijn een uur later wakker en Bjorn neemt ze stilletjes mee naar beneden zodat ik nog wat kan blijven liggen. Als ik er uiteindelijk uit geraak is het toch rushen: meisjeshaar is mijn taak en ik moet om 10u al bij Bob zijn.


Vandaag is D-day! Door een late mail van de directie gisterenavond weet ik dat ik met mijn materiaal naar school mag komen. Voor pav zal Tinneke mij vervangen, voor wiskunde zal een nieuwe collega mijn twee klassen overnemen.

Omdat ik deze voormiddag weg moet, mogen de meisjes naar Louise gaan spelen. Ik ben net op tijd bij Bob maar de oefeningen lukken bijlange niet zoals ik wil. De spierpijn houdt me tegen, soms moet ik ook echt zoeken hoe ik een oefening moet doen. Bob is evenwel nieuwsgierig naar de reactie van de prof komende maandag, ik ook! Ik zal dan voor het eerst een RX zien!!

Daarna rij ik door naar de juwelier voor mijn armbandje dat ik bij de geboorte van Axelle kreeg... ik heb het hoop en al drie keer aan gehad maar bij de minste strubbeling breekt het. Hopelijk is het nu definitief hersteld!

Daarna race ik door naar Deinze. De personeelsvergadering is al even ten einde maar ik ben nog net op tijd voor de receptie. Mijn nieuw t-shirt dat ik gisteren van collega Pascale kreeg, valt direct op. (opdruk: high heels, high hopes is zeer toepasselijk).  Mijn kruk parkeer ik in de studio want zonder begint intussen ook te lukken. 

Mijn twee vervangers staan te wachten maar veel collega's willen ook weten hoe het gaat. Mijn verhaal is dikwijls hetzelfde: een blinde die kan zien en ik ben als herboren zijn zinnetjes die ik maar blijf herhalen. Ik voel mij echt zoveel beter dan tevoren en blijkbaar is dat ook zichtbaar. 

Ik probeer aan Elke, die me zal vervangen in 4stw3 en 4stw4, op korte tijd zoveel mogelijk uit te leggen. Het overrompelt haar een beetje maar ik probeer haar toch gerust te stellen. Het is de 4e keer dat ik die uitleg doe (2 keer zwanger, 2 keer thuis met mijn heup) en ik heb de indruk dat ze het toch wel ziet zitten. Om 13u heb ik genoeg verteld en trek ik met Tinneke richting Landegem. 
Op weg naar huis, pik ik Axelle eerst op zodat ze thuis een slaapje kan doen. 
Na een boterhammeke haal ik mijn mappen pav boven en overlopen we alles wat ze moet weten. Hoewel ik een goed uur voorzien had, zijn we bijna 2 uur bezig eer alles is doorverteld.

Ik ben een beetje moe van het getrot van vandaag dus de zetel doet goed. Axelle weet zich prima alleen bezig te houden.  

Na een rusteke wandel ik met Axelle naar Baloe voor een babbeltje met Anja en/of Sabine. Onderweg zoeken we tevergeefs naar Figaro. Ik zou intussen 1 km non-stop moeten kunnen wandelen maar met kindjes in huis is oefenen niet evident. Anja is van dienst en in het zonnetje kletsen we een beetje bij.

Op terugweg word ik gewaarschuwd door buurvrouw Evelien dat de alarmtoestand is afgekondigd in onze straat omdat ik vermist word. Alexandra en Louise komen Céleste afzetten en intussen is heel de buurt op zoek naar mij omdat er niemand thuis is. Mijn gsm (met 20 gemiste oproepen) ligt binnen en de ontvangst is hartelijk als we uiteindelijk de bocht omkomen in Eggenbos.

Het verdriet na het vertrek van Louise is groot maar de avond verloopt verder zeer rustig. Als ze in bed liggen, is de opluchtig wel groot. Het blijft vermoeiend om hen de baas te kunnen 's avonds!

Hopelijk ben ik morgen niet zo vroeg wakker!

Slaap lekker!

ma 27 aug - D-day +40

De ochtend start al vroeg maar de meisjes zijn goed gezind en amuseren zich hoorbaar met de verkleedkoffer. Ze ondernemen prinsessentochten en gaan op reis naar de verste oorden.

Het ambetante gevoel in mijn buik neemt jammer genoeg altijd maar toe. Mijn buik jeukt onophoudelijk, vooral op littekenweefsel van het verbranden laten de spuiten hun sporen na. Vandaag gelukkig het voorlaatste spuitje!! Nog 2 dagen en ik ben 6 weken ver... hieperdepiep!

's Ochtends moet ik naar Bob maar helaas zorgen een lege benzinetank (en dus een verplichte tankbeurt) en héél veel rode lichten dat ik aan de late kant ben. De oefeningen gaan zoals gewoonlijk: met ups en downs. De vooruitgang is telkens niet groot zodat het verschil met vorige vrijdag niet zo groot is. Als ik nu vergelijk met 2 weken geleden is het verschil natuurlijk wel zichtbaar maar mijn ongeduldige persoonlijkheid wordt op de proef gesteld.

Om 11u ben ik terug thuis en probeer ik een beetje bij te bloggen. Dat wordt moeilijker en moeilijker nu ik terug thuis ben. Er zijn zoveel andere dingen te doen dat het er een beetje over schiet.
Gelukkig spelen de meisjes mooi samen en dat is een plezier om te zien.

's Middags is het tijd voor een spaghetti'tje... de pastagoesting hebben ze duidelijk van  hun papa geërfd. Nu Bjorn in de late shift zit, eten we niet meer 's avonds maar 's middags samen. Een verandering die niet noodzakelijk negatief is. De rust 's avonds is zo veel groter.

De middagdut loopt niet van een leien dakje. Axelle wordt wakker op zoek naar haar tut en als ik boven kom blijkt dat Céleste zich bezig heeft gehouden met alles wat ze vindt. Als ik dreig dat ze dan morgen niet naar Louise kan, is het snel stil en slaapt ze alsnog 1,5 uur. Mijn marmotje kan het zeker gebruiken!

Na het dutje is er bezoek. Katleen en Pascale, twee collega's, komen op 'ziekenbezoek' en vooral voor Pascale is dat speciaal aangezien zij zelf sedert enkele jaren een nieuwe heup heeft. We kletsen heel veel bij en ik ben héél blij met het bloemetje, een lekkere fles en een machtig t-shirt dat refereert naar mijn hogehakkendroom. De koffie stroomt rijkelijk en de zon is overvloedig aanwezig zodat de chocolaatjes al snel terug naar binnen verhuizen. Het wordt absoluut een lekkere middag!

Het voordeel van een doodlopende straat in een relatief nieuwe wijk is de overvloed aan speelkameraadjes. Lisa, Stan, Céleste en Axelle spelen nu eens bij ons, dan weer aan de andere kant van Eggenbos. Ik ben misschien iets te onvoorzichtig als ze van de ene naar de andere kant verhuizen...

Om 17u30 en na een check-up van de nieuwe 'van' van Pascale (wat een klassebak!) is er tijd voor bijkletsen met de buren en wat boodschappen, een stokbroodje, vers beleg... niets zo lekker. 

Na het eten ben ik (lees: mijn been) echt doodop. Geen 'pijn' zoals voorheen maar een algemeen onaangenaam gevoel van spierpijn. Mocht ik nu een massagesalon naast de deur hebben, dan kocht ik een abonnement. Helaas is mijn ventje met de late nogal laat thuis... massage zal ik dus zelf moeten doen.

's Avonds is er nog tijd voor een lange Lien-telefoon, geen fijn school-nieuws. Ze heeft, net als velen telefoon gehad en dat betekent geen goed nieuws. We proberen het positieve in het slechte nieuws te zien maar ik vermoed dat er morgen op de personeelsvergadering nog veel verrassingen zullen zijn.
Ik krijg op het nippertje nog een mailtje dat ik materiaal mag brengen morgen na de vergadering. Vervangers zullen klaarstaan om het te ontvangen. 
Persoonlijk lig ik deze keer minder wakker van het nieuwe schooljaar, de focus ligt meer op mezelf. Ik wil eerst helemaal m'n nieuwe zelf worden zonder me teveel zorgen te moeten maken om andere zaken. 
De interesse zal wel beteren als ik fysiek wat meer op mijn poten sta maar nu ga 'ik' even voor (wie had dat gedacht??)

Als Bjorn thuis komt lacht hij zich een breuk om mijn nieuwe shirt! Zoals belooft doe ik hem morgen aan voor de personeelsvergadering!

Morgen back to school, voor héél efkes. Meisjes mogen spelen bij Louise!! Dolletjes!

zo 26 aug - D-day +39

Na een kort nachtje hebben we om 10u30 afspraak in de binnenspeeltuin in Gent met de Vervennekes en de Rosseykes.

Hoewel we ons best doen om vlot op te staan, zijn we uiteindelijk pas om 11h ter plaatse maar blijkbaar gaat het in de andere huishoudens ook niet van een leien dakje want we zijn eerst!

Tot grote teleurstelling van de meisjes blijkt de binnenspeeltuin gesloten! Na een telefoontje met Saar, beslissen we om naar de speeltuin in Lochristi te gaan. De accommodatie is niet zo groot maar de meisjes en Otis hebben dolle pret en de ouders kletsen bij een koffietje of een aperitiefje bij. De nieuwe catalogen van PrimaDonna worden zowel door de vrouwen als de mannen uitgebreid geïnspecteerd. 

We bestellen nog een bordje warme hapjes en als dat op is, vertrekken we allemaal naar de Vervenne-crib. Het regent intussen onophoudelijk en Axelle beslist om in een diepe plas te gaan staan, vlak voor ze in de auto moet. Ze staat tot aan haar enkels in het water... grrr.

Eerder deze week spraken we af om een pasta-buffetje te maken. Bjorn zorgde voor een spaghetti, Evelyn voor een pasta diabolique à la Jeroen Meus en Maarten tovert snel een macaroni op tafel. Het smaakt allemaal even lekker! 

Bij een Stropke leert Pieter de meisjes wat competitiegeest is :)

Met de springbal op de trampoline, dubbel springen dus!

Na de middag breekt de zon er gelukkig door en kunnen de kindjes (en de mama's en papa's) buiten spelen. Er wordt gesprongen, geschommeld, gehuppeld én gekubbd! Een spel waarbij een goed richtingsgevoel van cruciaal belang is. Saar en ik dagen Pieter en Maarten uit maar moeten helaas twee keer het onderspit delven.

Pure concentratie... én smijten!

Gekke bekken trekken

Na het genot van een zalige ontspannen namiddag keren we rond 18u huiswaarts met een echt vakantiegevoel. 
Eenmaal thuis eten we nog een boterhammeke en na het drukke weekend zijn de meisjes dan echt wel toe aan hun bed.

Morgen start de laatste week van de vakantie en omdat Axelle intussen elke dag zegt dat ze 'straks' naar school mag, heb ik een aftelkalender gemaakt waarop ze om de beurt een dag mogen doorstrepen. Ook mama kijkt op een manier uit naar de eerste schooldag :).